Postacie - Ci, którzy miasto stworzyli
Aecjusz (390–454) – tragiczny koniec „ostatniego Rzymianina”
Agostino Chigi (1466–1520) - finansowy geniusz, wielbiciel wystawnego życia i sztuki
Alaryk (370–411) – odwet lekceważonego sojusznika, czyli cios wymierzony w samo serce imperium
Alberyk II (909? – 954) – pogromca własnej matki i książę Rzymu
Alessandro Algardi (1598–1654) – niedoceniony mistrz sztuki barokowej
Andrea Pozzo (1642–1709) – mistrz malarskiej iluzji
Andrea Sansovino (ok. 1467–1529) – ten, który umiał ożywić zmarłych
Annibale Carracci (1560–1609) - prostolinijny odludek w świecie rzymskiego splendoru
Antinous (ok. 110–130) – młodzieniec, dla którego cesarz stracił rozum
Antiveduto Grammatica (1571–1626) – specjalista od głów o nietuzinkowym imieniu
Antoniazzo Romano (1430? – 1512?) – wybitny podglądacz wielkich mistrzów
Antonio Barberini (1607–1671) – jeden z trzech „muszkieterów” Urbana VIII
Antonio Canova (1757–1822) - przez współczesnych wychwalany, przez potomnych lekceważony
Antonio Raggi (1624–1686) – drugie ręce mistrza Berniniego
Armando Brasini (1879–1965) – kreator architektury bombastycznie udrapowanej
Artemisia Gentileschi (1593–1653) – malarka niekobieca, poniżona i zapomniana na stulecia
Attyla (ok. 400–453) – boski bicz i postrach Rzymu, postać między mitem a faktem
Baciccio (1639–1709) – twórca nieba i piekła na ziemi
Barberini – recepta na nieśmiertelność
Beatrice Cenci (1577–1599) - ojcobójczyni przez rzymian rozgrzeszona, przez miasto upamiętniona
Benito Mussolini (1883–1945) – następca cesarzy; charyzmatyczny i uwielbiany wódz
Camillo Pamphilj (1622–1666) – artyzmem przesiąknięta ekspiacja papieskiego bratanka
Camillo Rusconi (1658–1728) – mało znany geniusz przełomu wieków
Caravaggio (1571–1610) - subtelny interpretator Biblii i pospolity przestępca
Carlo Maderno (1556–1629) – architekt rozchwytywany, pracowity i utalentowany
Carlo Maratti (1625–1713) – znakomity portrecista i ojciec równie znakomitej córki
Carlo Rainaldi (1611–1691) – architekt o zamiłowaniu do muzyki
Carlo Saraceni (1579–1620) – twórca między weryzmem a idealizmem
Cesare Borgia (1476–1507) – papieski potomek, którego bał się cały świat
Cesarz Antonin Pius (86–161) – gospodarz bogobojny, rozsądny i sprawiedliwy
Cesarz Domicjan (51–96) - wielki budowniczy i znienawidzony przez senat despota
Cesarz Hadrian (76–138) – podróżnik i miłośnik kultury greckiej
Cesarz Honoriusz (384–423) – ten, który pozwolił na zrabowanie Rzymu
Cesarz Karakalla (188–217) – brutalny wariat czy ofiara propagandy?
Cesarz Kommodus (161–192) – nieszczęsny syn wielkiego ojca
Cesarz Marek Aureliusz (121–180)– filozof na cesarskim tronie
Cesarz Nerwa (30–98) – władca roztropny, łagodny i mądry
Cesarz Septymiusz Sewer (145–211) – ten, który z armii uczynił wiodącą siłę w państwie
Cesarz Teodozjusz Wielki (347–395) – ten, który z imperium romanum stworzył imperium christianum
Cesarz Trajan (53–117) – rzymski władca idealny: waleczny, szczodry i z senatem dobrze żyjący
Cesarz Tytus (39–81) – pogromca Jerozolimy i kochanek Bereniki
Cesarz Walentynian III (419–455) – żałosny bunt lekceważonego władcy
Cesarzowa Domicja Longina (53?–128?) – szanowana i potępiana, czyli los żony ostatniego Flawiusza
Cesarzowa Helena – od karczmarki do świętej, czyli jak rodzą się legendy
Cesarzowa Julia Domna (150/160? – 217) - ambitna władczyni i nieszczęśliwa matka
Chigi – wzloty i upadki potężnego rodu
Cosimo Fancelli (1618–1688), wielki, acz drugorzędny mistrz rzymskiego baroku
Domenichino (1581–1641) - rzymski wzlot i neapolitański upadek małego Dominika
Domenico Fontana (1543–1607) - wybitny architekt przedsiębiorczego papieża
Domenico Guidi (1625–1701) - czyli Bernini we francuskim stylu
Donato Bramante (1444–1514) – sławetny burzyciel, który zmienił oblicze Rzymu
Dynastia teodozjańska (379–455) – na wskroś chrześcijańska, acz zmarginalizowana i słaba
Ercole Ferrata (1610–1686) - naśladowca o nieprzeciętnym talencie
Ferdinando de Medici (1549–1609) – kardynał stroniący od papieskiej niełaski i miłośnik antyku
Francesco Barberini (1597–1679) – papieski nepot, miłośnik sztuki i obrońca Galileusza
Francesco Borromini (1599–1667) – nieufny melancholik i ekstrawagancki architekt
Francesco Cavallini (1640–1703) - rzeźbiarz girland i rozkołysanych świętych
Francesco Maria del Monte (1549–1626) - kardynał pełen pasji dla alchemii, muzyki i malarstwa
Francesco Mochi (1580–1654) – odsunięty, zapomniany, niepocieszony
Galileusz (1564–1642) – ten, który ośmielił się szydzić z papieża
Galla Placydia (390–450) – niezwykła kobieta, warta tyle, co kilka ton zboża
Genzeryk (ok. 390–477) – Wandal, który rzucił Rzym na kolana
Giacomo della Porta (1533–1602) - autor rzymskich fontann i najsłynniejszej fasady w dziejach sztuki
Gian Lorenzo Bernini (1599–1680) – porywczy, arogancki i genialny ulubieniec papieży
Giordano Bruno (1548–1600) – długie życie po życiu męczennika myśli niepokornej
Giovanni Battista Maini (1690–1752) – elegancja późnego baroku
Giovanni Lanfranco (1582–1647) – malarz Kościoła triumfującego
Giulia Farnese Orsini – czarnooka i czarnowłosa papieska metresa
Giuliano Finelli (1602–1653) - rzeźbiarz koronek, listków i kołnierzyków, ale nie tylko
Giuseppe Cesari (1568–1640) – ongiś rozchwytywany, dziś zapomniany ulubieniec papieży
Guercino (1591–1666) – krótka kariera papieskiego wybrańca w Rzymie
Guido Reni (1575–1642) – hazardzista o subtelnych manierach
Honoria (418–455?) – emancypantka czy narzędzie politycznych kalkulacji?
Imperia Cognati, czyli najsławniejsza kurtyzana renesansowego Rzymu
Jacopo Sansovino (1486–1570) – w Rzymie niedoceniony, w Wenecji rozsławiony
Kardynał Flavio Chigi (1631–1693) – prawdziwy dandys i rzymski trendsetter
Karol Boromeusz (1538–1584) – nietuzinkowy nepot, krytyk i święty Kościoła
Konstantyna – cesarska córka i enigmatyczna święta
Krystyna Wazówna (1626–1689) – znaczący, acz uciążliwy papieski gość
Liutprand z Cremony (920? – 972?) – kronikarz złośliwy, tendencyjny i stronniczy
Ludovico Ludovisi (1595–1632) – rzutki papieski nepot i wielbiciel antyku
Luigi Moretti (1907–1973) – architekt racjonalista, faszysta i postmodernista
Marcello Piacentini (1881–1960) – wychwalany i krytykowany kreator Rzymu doby faszyzmu
Marozja (892? – 936?), „piękna jak bogini i ognista jak dziewka”
Melozzo da Forlì (1438–1494) – ten, który wprowadził do Rzymu delikatny powiew renesansu
Michał Anioł (1475–1564), malarz z przymusu – boski, acz nieszczęśliwy
Monofizytyzm – czyli rozpad chrześcijańskiej jedności
Odoaker (433–493) – upadek imperium, czyli jak inteligentny analfabeta stał się rzymskim królem
Olimpia Maidalchini (1591–1657) – nad wyraz zaradna papieska szwagierka
Onorio Longhi (1568–1619) – artysta wagabunda
Orazio Gentileschi (1563–1639) – intymny realista ze skłonnością do awanturnictwa
Papież Aleksander I (? – 116?) – święty pasterz od święconej wody
Papież Aleksander VI (1431–1503) – ambitny strateg o wielkim sercu dla kobiet
Papież Aleksander VII (1599–1667) – wielki budowniczy z ołowianą trumną w sypialni
Papież Aleksander VIII (1610–1691) – rozrzutny pasjonat starych książek
Papież Bonifacy VIII (1235?–1303) – głowa Kościoła z ósmego kręgu piekielnego
Papież Celestyn I (?–432) - filozof walczący o boskość matki Jezusa
Papież Feliks III (Feliks II) (?–492) - papież święty, bezkompromisowy i surowy
Papież Formozus (?816–896) – czyli jak można zostać męczennikiem po śmierci
Papież Gelazy I (?–496) - czyli pierwszy Namiestnik Chrystusa na ziemi
Papież Grzegorz I Wielki (ok. 540–604) – mnich z przekonania, który na wieki zmienił oblicze Kościoła
Papież Grzegorz XIII (1502–1585) – niestrudzony kontrreformator i skuteczny reformator kalendarza
Papież Grzegorz XV (1554–1623) – chory i flegmatyczny opiekun jezuitów
Papież Hilary (?–468) – szczodry darczyńca i obrońca ortodoksji
Papież Hipolit (ok. 170–235) – nadgorliwy święty rygorysta
Papież Honoriusz I (?–638), omylny pontifex maximus, a w dodatku heretyk
Papież Honoriusz III (1150–1227) – znaczący strateg Kościoła i bezkompromisowy władca
Papież Innocenty I (? – 417) – charyzmatyczny przywódca Kościoła w czasach chaosu i niepewności
Papież Innocenty III (1160–1216) – pierwszy namiestnik Chrystusa na ziemi
Papież Innocenty VIII (1432–1492) – chorowity, acz zaradny protektor własnych dzieci
Papież Innocenty X (1574–1655) – skromny szwagier zachłannej papieżycy
Papież Innocenty XI (1611–1689) – surowy reformator, moralista i pogromca sztuki
Papież Innocenty XII (1615–1700) – przykładny pasterz i promotor kastratów
Papież Jan XII (?937–964) – czyli ten, którego diabeł śmiertelnie ugodził w łożu mężatki
Papież Juliusz II (1443–1513) – waleczny władca i niestrudzony protektor sztuki
Papież Kalikst III (1378–1458) – nielubiany asceta z Półwyspu Pirenejskiego
Papież Klemens VII (1478–1534) – bezradny polityk i zdecydowany poplecznik artystów
Papież Klemens VIII (1536–1605) – wróg nagości, pobożny i dobroczynny despota
Papież Klemens X (1590–1676) – skromny pontifex maximus z ambitnym nepotem
Papież Leon I Wielki (400?–461) – obrońca Rzymu i budowniczy potęgi Kościoła
Papież Leon X (1475–1521) – dobroduszny mecenas sztuki i miłośnik zabaw i uczt
Papież Mikołaj V (1397–1455) – ten, który ze sztuki uczynił fundament wiary
Papież Paschalis I (?–824) – kolekcjoner relikwii i wielbiciel samego siebie
Papież Paweł II (1417–1471) – miłośnik zabaw karnawałowych
Papież Paweł III (1468–1549) – bezkompromisowy protektor artystów i własnej rodziny
Papież Paweł V (1552–1621) – znaczący fundator i zapobiegliwy gospodarz miasta
Papież Pelagiusz II (?–590) – opiekun potrzebujących i protektor Grzegorza Wielkiego
Papież Pius II (1405–1464) – stuprocentowy humanista na stolcu Piotrowym
Papież Pius XII (1876–1958) – milczący pontifex maximus
Papież Sergiusz III (ok. 870–911) – czyli „niewolnik wszelkiego postępku”
Papież Stefan VI (? – 897) – opowieść o tym, jak papież z trupem wojował
Papież Sykstus III (390–440) – wielki budowniczy chrześcijańskiego Rzymu
Papież Sykstus IV (1414–1484) – człowiek renesansu i twórca nowego Rzymu
Papież Sykstus V (1521–1590) – postrach bandytów i rozpustników
Papież Symmach (? – 514) – pasterz kontrowersyjny, acz nieustępliwy
Papież Symplicjusz (? – 483) – biskup Rzymu na granicy dwóch epok
Papież Urban VIII (1568–1644) – pontifex maximus sztuki barokowej
Pauline Borghese (1780–1825) – francuska skandalistka w papieskiej kaplicy
Pietro Bracci (1700–1773) - mistrz elegancji i teatralnych gestów
Pietro da Cortona (1596–1669) – wirtuoz od glorii, triumfów i apoteoz wszelakiego rodzaju
Pinturicchio (1454–1513) – kreator fabuły prostej i pełnej wdzięku
Platina (Bartolomeo Sacchi) (1421–1481) – humanista, buntownik, dworzanin
Romulus Augustulus (ok. 463–ok. 536) – ostatni cesarz imperium zachodniego i ... nic więcej
Scipione Caffarelli Borghese (1577–1633) - nepot papieski o iście ziemskich pasjach
Silvia Ruffini (ok. 1475–1561) – cicha wdowa z gromadką kardynalskich dzieci
Stefano Maderno (okoł. 1570–1636) – twórca słynny z jednego posągu
Teodora Starsza (? – 928?), ladacznica czy kobieta o „iście męskiej sile”?
Teodoryk Wielki (441–526) – barbarzyńca, któremu rzymianie stawiali pomniki
Trophime Bigot (1597–1650) – tajemniczy mistrz świecowego blasku
Vanozza Cattanei (1442–1518) – nieoficjalna żona papieża i oficjalna matka papieskich dzieci
Wiktor Emanuel III (1869–1947) – król odrzucony i niechciany
Kardynał Flavio Chigi (1631–1693) – prawdziwy dandys i rzymski trendsetter
Co prawda Flavio od dziecka przeznaczony był do stanu duchownego, ale powołanie to niewątpliwie kłóciło się z jego naturą. Już w Kolonii, na dworze swego wuja, kardynała Fabia Chigiego, próbował swych sił jako duchowny, ale najwyraźniej nie spełniał pokładanych w nich nadziei. Został odesłany do rodzinnej Sieny. Do Rzymu przybył ponownie, gdy wuj został papieżem Aleksandrem VII. Jak się okaże, ten kontrowersyjny kardynał nepot, uwielbiający kobiety, polowania i sztukę, stanie się jednym z głównych graczy w kolejnych siedmiu konklawe już po śmierci swego krewnego.
Zobacz więcejChigi – wzloty i upadki potężnego rodu
Wędrując po najbardziej reprezentacyjnych miejscach Rzymu, napotkamy herb papieski, którego pola wypełnione są dwoma, występującymi w parach, motywami; jeden z nich to sześć ułożonych w piramidę gór, drugi – drzewo dębu. Nie możemy mieć wówczas wątpliwości: to symbole artystycznego patronatu jednego z najważniejszych pontifeksów doby baroku – wywodzącego się z Chigich Aleksandra VII. To również herb tego potężnego rodu, który w niespełna dwanaście lat zdołał dojść do bajecznego majątku i splendoru dzięki sprawnie prowadzonej polityce nepoty...
Zobacz więcejPomnik nagrobny papieża Klemensa XIII Antonia Canovy – śmierć pięknem obłaskawiona
Było to pierwsze dzieło, które dwudziestoośmioletni podówczas rzeźbiarz Antonio Canova wykonał do bazyliki watykańskiej. Zlecili je nepoci zmarłego w 1769 roku papieża Klemensa XIII. Ci dumni przedstawiciele wpływowego weneckiego rodu Rezzonico potrzebowali aż siedmiu lat, aby rozpocząć działania mające na celu wystawienie pomnika swego dobroczyńcy i krewnego. Sam Pasquino w licznych satyrach wyśmiewał ich opieszałość.
Zobacz więcejZgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO), informujemy
Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest firma:
Econ-sk GmbH,
Billbrookdeich 103,
22113 Hamburg,
Niemcy
Przetwarzanie Pani/Pana danych osobowych będzie się odbywać na podstawie art. 6 RODO i w celu marketingowym Administrator powołuje się na prawnie uzasadniony interes, którym jest zbieranie danych statystycznych i analizowanie ruchu na stronie internetowej.
Podanie danych osobowych na stronie internetowej http://roma-nonpertutti.com/ jest dobrowolne. Podstawą przetwarzania danych jest moja zgoda. Mam wpływ na przeglądarkę internetową i jej ustawienia. Odbiorcami danych osobowych mogą być Google, Facebook, Call Page, Tawk. Mam prawo wycofania zgody w dowolnym momencie poprzez zmianę ustawień w przeglądarce. Dane osobowe będą przetwarzane i przechowywane w zależności od okresu używania technologii. Mam prawo zażądania od administratora dostępu do moich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania tych danych, a także prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego. Profilowanie używane jest w Google Analytics, Google AdWords, Facebook Pixel. W sytuacji wniesienia sprzeciwu wobec profilowania, prosimy zoptymalizować odpowiednio przeglądarkę.
Pani/Pana dane osobowe będą przechowywane przez okres od 30 dni do 5 lat do czasu wykorzystywania możliwości marketingowych i analizy danych potrzebnych do prowadzenia działalności gospodarczej.
Posiada Pani/Pan prawo dostępu do treści swoich danych osobowych, prawo do ich sprostowania, usunięcia, jak i również prawo do ograniczenia ich przetwarzania/ prawo do cofnięcia zgody, prawo do przenoszenia danych, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania Pani/Pana danych osobowych. Przysługuje Pani/Panu prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego, jeśli Pani/Pana zdaniem, przetwarzanie danych osobowych Pani/Pana – narusza przepisy unijnego rozporządzenia RODO.
