Urodził się niedaleko Como, początkowo pracował w Genui, ale ponoć ze względu na złe traktowanie udał się do tętniącego życiem Neapolu, gdzie jednak oprócz girland, putt i ogrodowych dekoracji nie znalazł ambitniejszych zleceń. W wieku 37 lat dzięki protekcji rodu Spada dotarł do Rzymu, do warsztatu najbardziej renomowanego rzeźbiarza tamtych czasów – Berniniego, a ten znalazł dla niego zajęcie przy dekoracji bazyliki św. Piotra (San Pietro in Vaticano), nad którą właśnie pracował. Nie były to wielkie dzieła, ale sama praca z „boskim Berninim” była wystarczającą rekomendacją dla ewentualnych zleceniodawców. Gdy zaszła potrzeba, Ferrata wspomagał Berniniego, wykonując figury aniołów i putt również do bazyliki Santa Maria del Popolo, wspierał go też w dekoracji aniołów na moście św. Anioła (Ponte Sant’Angelo); jego anioł należy zapewne do tych najbardziej udanych.  Jako pomocnika zatrudnił go również konkurent Berniniego – Alessandro Algardi. Wraz z nim Ferrata pracował nad sławnym ołtarzem upamiętniającym papieża Leona I w bazylice watykańskiej, grobowcem papieża Leona XI i wreszcie nad dekoracjami dla kościoła San Nicola da Tolentino. Po śmierci Algardiego w 1654 roku to on dokończył jego Wizję św. Mikołaja z Tolentino.Uczestniczył również w dekoracji kościoła Chiesa Nuova (Santa Maria in Vallicella), gdzie pracami kierował Pietro da Cortona. Coraz częściej jednak zatrudniany był jako samodzielny wykonawca.  Jego dzieła znajdują się w kościele Sant’Agnese in Agone; oprócz tych, które wyrzeźbił sam, ślad jego dłuta pozostał tu na pracach jego ucznia, Melchiorre Caffy (relief ze św. Eustachym), dokończonych przez Ferratę po śmierci młodego artysty. Ich wspólnym dziełem jest też posąg św. Tomasza Villanueva w kościele Sant’Agostino.  W wielu miejscach Rzymu natknąć się można na jego prace – prawdziwe perełki barokowej sztuki, doskonale wykonane, pełne majestatu, to znowu religijnej emfazy.

 
Najważniejsze prace Ercole Ferraty w Rzymie:

Kościół Sant’Andrea della Valle

• Posągi: anioła, św. Andrzeja i Andrzeja Avellino na fasadzie kościoła

Kościół San Girolamo della Carità

• Posąg nagrobny Bernardina Spady (1659)

Kościół Santissimi nomi di Gesù e Maria

• Nagrobek Giulia del Corno (1686)

Piazza della Minerva

• Obelisk Minerveo według projektu Gian Lorenza Berniniego (1667)

Bazylika San Pietro in Vaticano

• Posąg papieża w nagrobku Klemensa X (1684)

Kościół Sant’Agnese in Agone

• Ołtarzowy relief Ukamienowanie św. Emercjany (1660),
• Posąg - Święta Agnieszka w płomieniach (1664)

  Kościół San Giovanni dei Fiorentini

• Pomnik nagrobny kardynała Lelio Falconieriego i alegoria Wiary, 1669 

  Bazylika Santa Maria sopra Minerva

• Pomnik nagrobny kardynała Carla Bonellego – anioły podtrzymujące wizerunek kardynała, 1674 
• Pomnik nagrobny kardynała Pimentela – posąg kardynała Pimentela, alegoria Wiary i Mądrości 

Kościół Santa Maria delle Pace

• Kaplica Chigich – posągi świętych Bernarda ze Sieny i Katarzyny ze Sieny 

  Kościół San Nicola da Tolentino

• Współudział w tworzeniu grupy z ołtarza głównego przedstawiającej św. Mikołaja z Tolentino, posąg św. Józefa w kaplicy Gavottich (Cappella Gavotti), 1674

  Ponte Sant’Angelo

• Anioł z krzyżem, według projektu Gian Lorenza Berniniego, 1670

Kościół Sant’Anastasia

• Figura św. Anastazji

  Bazylika Santa Maria Maggiore

• Alegoria Miłosierdzia w pomniku nagrobnym Klemensa IX, 1671

      Kościół Santa Maria dell'Anima

• Popiersie kardynała Waltera de Sluse, 1687

        Kościół Sant’Agostino

• Ołtarz św. Tomasza Villanuova – ukończenie prac po śmierci Melchiorre Caffy, ok. 1670