Cesarze, wodzowie i dyktatorzy
Aecjusz (390–454) – tragiczny koniec „ostatniego Rzymianina”
Alberyk II (909? – 954) – pogromca własnej matki i książę Rzymu
Antinous (ok. 110–130) – młodzieniec, dla którego cesarz stracił rozum
Benito Mussolini (1883–1945) – następca cesarzy; charyzmatyczny i uwielbiany wódz
Cesare Borgia (1476–1507) – papieski potomek, którego bał się cały świat
Cesarz Antonin Pius (86–161) – gospodarz bogobojny, rozsądny i sprawiedliwy
Cesarz Domicjan (51–96) - wielki budowniczy i znienawidzony przez senat despota
Cesarz Hadrian (76–138) – podróżnik i miłośnik kultury greckiej
Cesarz Honoriusz (384–423) – ten, który pozwolił na zrabowanie Rzymu
Cesarz Karakalla (188–217) – brutalny wariat czy ofiara propagandy?
Cesarz Kommodus (161–192) – nieszczęsny syn wielkiego ojca
Cesarz Marek Aureliusz (121–180)– filozof na cesarskim tronie
Cesarz Nerwa (30–98) – władca roztropny, łagodny i mądry
Cesarz Septymiusz Sewer (145–211) – ten, który z armii uczynił wiodącą siłę w państwie
Cesarz Teodozjusz Wielki (347–395) – ten, który z imperium romanum stworzył imperium christianum
Cesarz Trajan (53–117) – rzymski władca idealny: waleczny, szczodry i z senatem dobrze żyjący
Cesarz Tytus (39–81) – pogromca Jerozolimy i kochanek Bereniki
Cesarz Walentynian III (419–455) – żałosny bunt lekceważonego władcy
Cesarzowa Domicja Longina (53?–128?) – szanowana i potępiana, czyli los żony ostatniego Flawiusza
Cesarzowa Helena – od karczmarki do świętej, czyli jak rodzą się legendy
Cesarzowa Julia Domna (150/160? – 217) - ambitna władczyni i nieszczęśliwa matka
Galla Placydia (390–450) – niezwykła kobieta, warta tyle, co kilka ton zboża
Honoria (418–455?) – emancypantka czy narzędzie politycznych kalkulacji?
Konstantyna – cesarska córka i enigmatyczna święta
Odoaker (433–493) – upadek imperium, czyli jak inteligentny analfabeta stał się rzymskim królem
Romulus Augustulus (ok. 463–ok. 536) – ostatni cesarz imperium zachodniego i ... nic więcej
Teodoryk Wielki (441–526) – barbarzyńca, któremu rzymianie stawiali pomniki
Wiktor Emanuel III (1869–1947) – król odrzucony i niechciany
Rafael (1483–1520) – przedwcześnie zmarły geniusz renesansu
Był uwielbiany przez bogatych i wpływowych, a w dniu śmierci opłakiwał go nie tylko papież Leon X, ale też cały artystyczny świat. Uważano go bowiem za osobę pogodną, łagodną, uprzejmą i towarzyską, a także prawą i szlachetną. Jak twierdził jego biograf, Giorgio Vasari, „Rafael lubił kobiety namiętnie i był stale gotów na ich usługi. To było przyczyną, że ciągle oddany był rozkoszom cielesnym”. To one odrywały go od pracy, a być może, jak sugerował zatroskany Vasari, były też przyczyną jego śmierci.
Zobacz więcejPrzemienienie Pańskie – najbardziej boskie ze wszystkich dzieł Rafaela
Uchodził za malarskiego geniusza, a jego malarstwo za doskonałe. Przedstawiane przez niego postaci były piękne, zarówno w wymiarze fizycznym, jak i duchowym, kompozycja obrazów przejrzysta, a kolorystyka perfekcyjna. Jednak ostatnie dzieło Rafaela trudno scharakteryzować w ten sposób. Artysta nie pragnie w nim epatować harmonią, wręcz przeciwnie – stawia nas wobec wyrazistych emocji, twarzy wykrzywionych w grymasie, gestów dramatycznych i okrzyków, które wydają się dochodzić do widza z przestrzeni obrazu.
Zobacz więcejHabakuk z aniołem Berniniego, czyli historia tajemniczej podróży do jaskini lwa
Wchodzimy do kaplicy i od razu nasz wzrok kieruje się na grupę postaci, która zdaje się rozsadzać mieszczącą ją niszę – starszego mężczyznę w dynamicznej pozie, którego za pukiel włosów trzyma anioł. Ożywione gesty ich rąk wskazują na konflikt. Anioł wydaje się nakazywać coś, co mężczyzna kwestionuje, pokazując odmienny kierunek. Gdy podążymy za palcem anioła, zrozumiemy jednak, do czego zmierza. Wskazuje na znajdującą się w przeciwległej niszy postać innego mężczyzny – ale co ich tak naprawdę łączy i czemu ma służyć ta pantomima?
Zobacz więcejZgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO), informujemy
Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest firma:
Econ-sk GmbH,
Billbrookdeich 103,
22113 Hamburg,
Niemcy
Przetwarzanie Pani/Pana danych osobowych będzie się odbywać na podstawie art. 6 RODO i w celu marketingowym Administrator powołuje się na prawnie uzasadniony interes, którym jest zbieranie danych statystycznych i analizowanie ruchu na stronie internetowej.
Podanie danych osobowych na stronie internetowej http://roma-nonpertutti.com/ jest dobrowolne. Podstawą przetwarzania danych jest moja zgoda. Mam wpływ na przeglądarkę internetową i jej ustawienia. Odbiorcami danych osobowych mogą być Google, Facebook, Call Page, Tawk. Mam prawo wycofania zgody w dowolnym momencie poprzez zmianę ustawień w przeglądarce. Dane osobowe będą przetwarzane i przechowywane w zależności od okresu używania technologii. Mam prawo zażądania od administratora dostępu do moich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania tych danych, a także prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego. Profilowanie używane jest w Google Analytics, Google AdWords, Facebook Pixel. W sytuacji wniesienia sprzeciwu wobec profilowania, prosimy zoptymalizować odpowiednio przeglądarkę.
Pani/Pana dane osobowe będą przechowywane przez okres od 30 dni do 5 lat do czasu wykorzystywania możliwości marketingowych i analizy danych potrzebnych do prowadzenia działalności gospodarczej.
Posiada Pani/Pan prawo dostępu do treści swoich danych osobowych, prawo do ich sprostowania, usunięcia, jak i również prawo do ograniczenia ich przetwarzania/ prawo do cofnięcia zgody, prawo do przenoszenia danych, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania Pani/Pana danych osobowych. Przysługuje Pani/Panu prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego, jeśli Pani/Pana zdaniem, przetwarzanie danych osobowych Pani/Pana – narusza przepisy unijnego rozporządzenia RODO.
