Artyści
Alessandro Algardi (1598–1654) – niedoceniony mistrz sztuki barokowej
Andrea Pozzo (1642–1709) – mistrz malarskiej iluzji
Andrea Sansovino (ok. 1467–1529) – ten, który umiał ożywić zmarłych
Annibale Carracci (1560–1609) - prostolinijny odludek w świecie rzymskiego splendoru
Antiveduto Grammatica (1571–1626) – specjalista od głów o nietuzinkowym imieniu
Antoniazzo Romano (1430? – 1512?) – wybitny podglądacz wielkich mistrzów
Antonio Canova (1757–1822) - przez współczesnych wychwalany, przez potomnych lekceważony
Antonio Raggi (1624–1686) – drugie ręce mistrza Berniniego
Armando Brasini (1879–1965) – kreator architektury bombastycznie udrapowanej
Artemisia Gentileschi (1593–1653) – malarka niekobieca, poniżona i zapomniana na stulecia
Baciccio (1639–1709) – twórca nieba i piekła na ziemi
Bartolomeo Ammannati (1511–1592) – początki świetnej kariery wielkiego włoskiego manierysty
Bronzino (1503–1572) – wysubtelniony, wyrafinowany i tajemniczy
Camillo Rusconi (1658–1728) – mało znany geniusz przełomu wieków
Caravaggio (1571–1610) - subtelny interpretator Biblii i pospolity przestępca
Carlo Maderno (1556–1629) – architekt rozchwytywany, pracowity i utalentowany
Carlo Maratti (1625–1713) – znakomity portrecista i ojciec równie znakomitej córki
Carlo Rainaldi (1611–1691) – architekt o zamiłowaniu do muzyki
Carlo Saraceni (1579–1620) – twórca między weryzmem a idealizmem
Cosimo Fancelli (1618–1688), wielki, acz drugorzędny mistrz rzymskiego baroku
Daniele da Volterra (1509–1566) – skazany na wielowiekowe pośmiewisko
Domenichino (1581–1641) - rzymski wzlot i neapolitański upadek małego Dominika
Domenico Fontana (1543–1607) - wybitny architekt przedsiębiorczego papieża
Domenico Guidi (1625–1701) - czyli Bernini we francuskim stylu
Donato Bramante (1444–1514) – sławetny burzyciel, który zmienił oblicze Rzymu
Ercole Ferrata (1610–1686) - naśladowca o nieprzeciętnym talencie
Francesco Borromini (1599–1667) – nieufny melancholik i ekstrawagancki architekt
Francesco Cavallini (1640–1703) - rzeźbiarz girland i rozkołysanych świętych
Francesco Mochi (1580–1654) – odsunięty, zapomniany, niepocieszony
Giacomo della Porta (1533–1602) - autor rzymskich fontann i najsłynniejszej fasady w dziejach sztuki
Gian Lorenzo Bernini (1599–1680) – porywczy, arogancki i genialny ulubieniec papieży
Giovanni Battista Maini (1690–1752) – elegancja późnego baroku
Giovanni Lanfranco (1582–1647) – malarz Kościoła triumfującego
Giuliano Finelli (1602–1653) - rzeźbiarz koronek, listków i kołnierzyków, ale nie tylko
Giuseppe Cesari (1568–1640) – ongiś rozchwytywany, dziś zapomniany ulubieniec papieży
Guercino (1591–1666) – krótka kariera papieskiego wybrańca w Rzymie
Guido Reni (1575–1642) – hazardzista o subtelnych manierach
Jacopo Sansovino (1486–1570) – w Rzymie niedoceniony, w Wenecji rozsławiony
Luigi Moretti (1907–1973) – architekt racjonalista, faszysta i postmodernista
Marcello Piacentini (1881–1960) – wychwalany i krytykowany kreator Rzymu doby faszyzmu
Melozzo da Forlì (1438–1494) – ten, który wprowadził do Rzymu delikatny powiew renesansu
Michał Anioł (1475–1564), malarz z przymusu – boski, acz nieszczęśliwy
Onorio Longhi (1568–1619) – artysta wagabunda
Orazio Gentileschi (1563–1639) – intymny realista ze skłonnością do awanturnictwa
Pietro Bracci (1700–1773) - mistrz elegancji i teatralnych gestów
Pietro da Cortona (1596–1669) – wirtuoz od glorii, triumfów i apoteoz wszelakiego rodzaju
Pinturicchio (1454–1513) – kreator fabuły prostej i pełnej wdzięku
Rafael (1483–1520) – przedwcześnie zmarły geniusz renesansu
Stefano Maderno (okoł. 1570–1636) – twórca słynny z jednego posągu
Trophime Bigot (1597–1650) – tajemniczy mistrz świecowego blasku
Obelisk Mussoliniego – pomnik narodowej amnezji
Przechodzimy na drugą stronę Tybru, gdzie śnieżnobiały obelisk o szlachetnej formie upamiętnia wodza i twórcę państwa faszystowskiego – „wielkiego sternika”, „aeronauty myśli” i „wodza duchowego Europy”, jak nazywała go propaganda tamtego czasu. Kroniki filmowe na bieżąco informowały o każdym etapie transportu marmurowego bloku z Carrary, pokazując rzesze zmęczonych, lecz szczęśliwych Włochów biorących udział w tym wiekopomnym przedsięwzięciu. Na oczach całego narodu dokonywał się doniosły akt gloryfikacji Mussoliniego – „ojca...
Zobacz więcejDaniele da Volterra (1509–1566) – skazany na wielowiekowe pośmiewisko
Artysta ten zapamiętany został z pracy, która nie przyniosła mu ani sławy, ani poklasku. Jednak jako malarz, sztukator i rzeźbiarz pozostawił po sobie kilka wybitnych dzieł, które przez dwa stulecia ściągały do Rzymu wielbicieli sztuki z całej Europy. Dziś widzimy w nim jedynie naśladowcę Michała Anioła, a także jego profanatora. I choć opinia ta powoli ulega zmianie, nadal nie do końca potrafimy docenić jego twórczość. Dlaczego? Gdyż znacząca część jego spuścizny została zniszczona i bezpowrotnie utracona.
Zobacz więcejKaplica Rospigliosi-Pallavicini – pośmiertny akord wielkiej rzymskiej dynastii
Wielobarwne marmury, złocone stiuki i wyszukane intarsje ścienne – tak prezentuje się jedna z kaplic kościoła San Francesco a Ripa. I choć świątynia ta znana jest głównie z arcydzieła dłuta Gian Lorenzo Berniniego, możemy być pewni, że bogactwo bijące od miejsca pochówku wielkiego rzymskiego rodu Rospigliosi-Pallavicini również nie pozostawi nas obojętnymi. Przez wieki pośmiertna kaplica stanowiła jeden z najważniejszych sposobów autoprezentacji rodu w miejscu publicznym – nieodzowny element wskazujący na jego rangę i prestiż. I tak było też w tym przypa...
Zobacz więcejZgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO), informujemy
Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest firma:
Econ-sk GmbH,
Billbrookdeich 103,
22113 Hamburg,
Niemcy
Przetwarzanie Pani/Pana danych osobowych będzie się odbywać na podstawie art. 6 RODO i w celu marketingowym Administrator powołuje się na prawnie uzasadniony interes, którym jest zbieranie danych statystycznych i analizowanie ruchu na stronie internetowej.
Podanie danych osobowych na stronie internetowej http://roma-nonpertutti.com/ jest dobrowolne. Podstawą przetwarzania danych jest moja zgoda. Mam wpływ na przeglądarkę internetową i jej ustawienia. Odbiorcami danych osobowych mogą być Google, Facebook, Call Page, Tawk. Mam prawo wycofania zgody w dowolnym momencie poprzez zmianę ustawień w przeglądarce. Dane osobowe będą przetwarzane i przechowywane w zależności od okresu używania technologii. Mam prawo zażądania od administratora dostępu do moich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania tych danych, a także prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego. Profilowanie używane jest w Google Analytics, Google AdWords, Facebook Pixel. W sytuacji wniesienia sprzeciwu wobec profilowania, prosimy zoptymalizować odpowiednio przeglądarkę.
Pani/Pana dane osobowe będą przechowywane przez okres od 30 dni do 5 lat do czasu wykorzystywania możliwości marketingowych i analizy danych potrzebnych do prowadzenia działalności gospodarczej.
Posiada Pani/Pan prawo dostępu do treści swoich danych osobowych, prawo do ich sprostowania, usunięcia, jak i również prawo do ograniczenia ich przetwarzania/ prawo do cofnięcia zgody, prawo do przenoszenia danych, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania Pani/Pana danych osobowych. Przysługuje Pani/Panu prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego, jeśli Pani/Pana zdaniem, przetwarzanie danych osobowych Pani/Pana – narusza przepisy unijnego rozporządzenia RODO.
