Malarze

Malarze

Andrea Pozzo (1642–1709) – mistrz malarskiej iluzji

Malarze

Annibale Carracci (1560–1609) - prostolinijny odludek w świecie rzymskiego splendoru

Malarze

Antiveduto Grammatica (1571–1626) – specjalista od głów o nietuzinkowym imieniu

Malarze

Antoniazzo Romano (1430? – 1512?) – wybitny podglądacz wielkich mistrzów

Malarze

Artemisia Gentileschi (1593–1653) – malarka niekobieca, poniżona i zapomniana na stulecia

Malarze

Baciccio (1639–1709) – twórca nieba i piekła na ziemi

Malarze

Bronzino (1503–1572) – wysubtelniony, wyrafinowany i tajemniczy

Malarze

Caravaggio (1571–1610) - subtelny interpretator Biblii i pospolity przestępca

Malarze

Carlo Maratti (1625–1713) – znakomity portrecista i ojciec równie znakomitej córki

Malarze

Carlo Saraceni (1579–1620) – twórca między weryzmem a idealizmem

Malarze

Daniele da Volterra (1509–1566) – skazany na wielowiekowe pośmiewisko

Malarze

Dirck van Baburen (ok. 1592|93–1624) – krótkie, intensywne życie caravaggionisty z Północy

Malarze

Domenichino (1581–1641) - rzymski wzlot i neapolitański upadek małego Dominika

Malarze

Gerrit (Gerard) van Honthorst (1590–1656) – wstrzemięźliwy malarz nokturnowy

Malarze

Giovanni Lanfranco (1582–1647) – malarz Kościoła triumfującego

Malarze

Giuseppe Cesari (1568–1640) – ongiś rozchwytywany, dziś zapomniany ulubieniec papieży

Malarze

Guercino (1591–1666) – krótka kariera papieskiego wybrańca w Rzymie

Malarze

Guido Reni (1575–1642) – hazardzista o subtelnych manierach

Malarze

Melozzo da Forlì (1438–1494) – ten, który wprowadził do Rzymu delikatny powiew renesansu

Malarze

Orazio Borgianni (1574–1616) – melancholik o intelektualnych ambicjach i wybuchowym charakterze

Malarze

Orazio Gentileschi (1563–1639) – intymny realista ze skłonnością do awanturnictwa

Malarze

Pietro da Cortona (1596–1669) – wirtuoz od glorii, triumfów i apoteoz wszelakiego rodzaju

Malarze

Pinturicchio (1454–1513) – kreator fabuły prostej i pełnej wdzięku

Malarze

Rafael (1483–1520) – przedwcześnie zmarły geniusz renesansu

Malarze

Trophime Bigot (1597–1650) – tajemniczy mistrz świecowego blasku

Westalka Tuccia – między cnotą a upadkiem, czyli historia dzieła niechcianego

Nowości
Nowości

Westalka Tuccia – między cnotą a upadkiem, czyli historia dzieła niechcianego

W lutym 1743 roku sławny i doceniany na europejskich dworach wenecki rzeźbiarz Antonio Corradini przybył do Wiecznego Miasta i otworzył pracownię niedaleko Palazzo Barberini, w centrum życia artystycznego ówczesnego Rzymu (Vicolo della Catena). W swoim atelier nie tylko pracował nad nowym dziełem, ale też przyjmował znamienitych gości, którzy zjeżdżali tam tylko po to, aby podziwiać wirtuozerię i brawurę jego nowej kreacji artystycznej. I tym razem była to postać kobiety zawoalowanej.

Zobacz więcej

Kościół Sant’Apollinare – świątynia po „przejściach”

Nowości
Nowości

Kościół Sant’Apollinare – świątynia po „przejściach”

Ten mało znany, niczym szczególnym się niewyróżniający kościół zyskał sławę stosunkowo niedawno. Tłumy skandujące i protestujące przed jego fasadą zwróciły na niego uwagę z powodu sprawy dla Kościoła wstydliwej, żeby nie powiedzieć kompromitującej. Na nowo rozgorzały dyskusje na temat odwiecznej przyjaźni Tiary ze światem przestępczym oraz ciemnych interesów i równie ciemnych poczynań ludzi Kościoła. Obecnie świątynia nosi tytuł bazyliki mniejszej, do której to rangi wyniósł ją w 1984 roku papież Jan Paweł II. Również za jego ponty...

Zobacz więcej

Fontanny na Piazza Farnese – antyczne wanny w służbie rodu Farnese

Nowości
Nowości

Fontanny na Piazza Farnese – antyczne wanny w służbie rodu Farnese

Przed monumentalnym pałacem rodu Farnese znajduje się plac (Piazza Farnese) z dwiema identycznymi fontannami po bokach. W obu woda wypływa delikatną strugą. Kiedyś jednak, o czym świadczą stare ryciny, były to prawdziwe kaskady – strumienie fontann biły w górę i z impetem spadały na misy górnych basenów, zalewając je, a nadmiar wody – niczym gęsta zasłona – ściekał do basenów dolnych.

Zobacz więcej