Artyści
Alessandro Algardi (1598–1654) – niedoceniony mistrz sztuki barokowej
Andrea Pozzo (1642–1709) – mistrz malarskiej iluzji
Andrea Sansovino (ok. 1467–1529) – ten, który umiał ożywić zmarłych
Annibale Carracci (1560–1609) - prostolinijny odludek w świecie rzymskiego splendoru
Antiveduto Grammatica (1571–1626) – specjalista od głów o nietuzinkowym imieniu
Antoniazzo Romano (1430? – 1512?) – wybitny podglądacz wielkich mistrzów
Antonio Canova (1757–1822) - przez współczesnych wychwalany, przez potomnych lekceważony
Antonio Raggi (1624–1686) – drugie ręce mistrza Berniniego
Armando Brasini (1879–1965) – kreator architektury bombastycznie udrapowanej
Artemisia Gentileschi (1593–1653) – malarka niekobieca, poniżona i zapomniana na stulecia
Baciccio (1639–1709) – twórca nieba i piekła na ziemi
Camillo Rusconi (1658–1728) – mało znany geniusz przełomu wieków
Caravaggio (1571–1610) - subtelny interpretator Biblii i pospolity przestępca
Carlo Maderno (1556–1629) – architekt rozchwytywany, pracowity i utalentowany
Carlo Maratti (1625–1713) – znakomity portrecista i ojciec równie znakomitej córki
Carlo Rainaldi (1611–1691) – architekt o zamiłowaniu do muzyki
Carlo Saraceni (1579–1620) – twórca między weryzmem a idealizmem
Cosimo Fancelli (1618–1688), wielki, acz drugorzędny mistrz rzymskiego baroku
Domenichino (1581–1641) - rzymski wzlot i neapolitański upadek małego Dominika
Domenico Fontana (1543–1607) - wybitny architekt przedsiębiorczego papieża
Domenico Guidi (1625–1701) - czyli Bernini we francuskim stylu
Donato Bramante (1444–1514) – sławetny burzyciel, który zmienił oblicze Rzymu
Ercole Ferrata (1610–1686) - naśladowca o nieprzeciętnym talencie
Francesco Borromini (1599–1667) – nieufny melancholik i ekstrawagancki architekt
Francesco Cavallini (1640–1703) - rzeźbiarz girland i rozkołysanych świętych
Francesco Mochi (1580–1654) – odsunięty, zapomniany, niepocieszony
Giacomo della Porta (1533–1602) - autor rzymskich fontann i najsłynniejszej fasady w dziejach sztuki
Gian Lorenzo Bernini (1599–1680) – porywczy, arogancki i genialny ulubieniec papieży
Giovanni Battista Maini (1690–1752) – elegancja późnego baroku
Giovanni Lanfranco (1582–1647) – malarz Kościoła triumfującego
Giuliano Finelli (1602–1653) - rzeźbiarz koronek, listków i kołnierzyków, ale nie tylko
Giuseppe Cesari (1568–1640) – ongiś rozchwytywany, dziś zapomniany ulubieniec papieży
Guercino (1591–1666) – krótka kariera papieskiego wybrańca w Rzymie
Guido Reni (1575–1642) – hazardzista o subtelnych manierach
Jacopo Sansovino (1486–1570) – w Rzymie niedoceniony, w Wenecji rozsławiony
Luigi Moretti (1907–1973) – architekt racjonalista, faszysta i postmodernista
Marcello Piacentini (1881–1960) – wychwalany i krytykowany kreator Rzymu doby faszyzmu
Melozzo da Forlì (1438–1494) – ten, który wprowadził do Rzymu delikatny powiew renesansu
Michał Anioł (1475–1564), malarz z przymusu – boski, acz nieszczęśliwy
Onorio Longhi (1568–1619) – artysta wagabunda
Orazio Gentileschi (1563–1639) – intymny realista ze skłonnością do awanturnictwa
Pietro Bracci (1700–1773) - mistrz elegancji i teatralnych gestów
Pietro da Cortona (1596–1669) – wirtuoz od glorii, triumfów i apoteoz wszelakiego rodzaju
Pinturicchio (1454–1513) – kreator fabuły prostej i pełnej wdzięku
Stefano Maderno (okoł. 1570–1636) – twórca słynny z jednego posągu
Trophime Bigot (1597–1650) – tajemniczy mistrz świecowego blasku
Silvia Ruffini (ok. 1475–1561) – cicha wdowa z gromadką kardynalskich dzieci
Nawet w rozluźnionym moralnie środowisku renesansowego Rzymu jej przypadek był czymś wyjątkowym. Rzadko bowiem wdowa szlacheckiego pochodzenia w regularnych odstępach czasu rodziła dzieci i to nie byle komu, ale znaczącemu kardynałowi. Konkubinat przedstawicieli Kościoła był akceptowany, ale nawet nad wyraz swobodny obyczajowo kardynał Borgia (późniejszy papież Aleksander VI) pragnął zachować jakieś pozory przyzwoitości, żeniąc swe wybranki serca z przypadkowymi kandydatami. Tym razem tak się jednak nie stało. I choć związek kardynała Farnese z Silvią okazał się fundamentem potęgi rodu,...
Zobacz więcejPomnik nagrobny papieża Leona XI – dzieło skromne i politycznie przekonujące
Prawdopodobnie już podczas mszy koronacyjnej siedemdziesięcioletni papież Leon XI nabawił się przeziębienia, wskutek którego po 27 dniach pontyfikatu zmarł. Jego pomnik nagrobny parę dekad później ufundował kardynał Roberto Ubaldini. Gestem tym pragnął on uwiecznić w bazylice watykańskiej swego krewnego, ale pomnik ten – jak się okazało – służyć miał także jego własnym, tyle że nieziszczonym, celom.
Zobacz więcejAlberyk II (909? – 954) – pogromca własnej matki i książę Rzymu
Był przez prawie ćwierć wieku niezaprzeczalnym władcą Rzymu, a pozycję tę uzyskał za sprawą uszczerbku na honorze, jakim był wymierzony mu policzek. W ten to sposób zrodziła się legenda o upokorzonym synu, który dochodzi swoich racji, buntując się przeciw matce i brutalnemu ojczymowi. Czy była to jednak zniewaga, czy dobrze wyreżyserowany plan – osądźmy sami.
Zobacz więcejZgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO), informujemy
Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest firma:
Econ-sk GmbH,
Billbrookdeich 103,
22113 Hamburg,
Niemcy
Przetwarzanie Pani/Pana danych osobowych będzie się odbywać na podstawie art. 6 RODO i w celu marketingowym Administrator powołuje się na prawnie uzasadniony interes, którym jest zbieranie danych statystycznych i analizowanie ruchu na stronie internetowej.
Podanie danych osobowych na stronie internetowej http://roma-nonpertutti.com/ jest dobrowolne. Podstawą przetwarzania danych jest moja zgoda. Mam wpływ na przeglądarkę internetową i jej ustawienia. Odbiorcami danych osobowych mogą być Google, Facebook, Call Page, Tawk. Mam prawo wycofania zgody w dowolnym momencie poprzez zmianę ustawień w przeglądarce. Dane osobowe będą przetwarzane i przechowywane w zależności od okresu używania technologii. Mam prawo zażądania od administratora dostępu do moich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania tych danych, a także prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego. Profilowanie używane jest w Google Analytics, Google AdWords, Facebook Pixel. W sytuacji wniesienia sprzeciwu wobec profilowania, prosimy zoptymalizować odpowiednio przeglądarkę.
Pani/Pana dane osobowe będą przechowywane przez okres od 30 dni do 5 lat do czasu wykorzystywania możliwości marketingowych i analizy danych potrzebnych do prowadzenia działalności gospodarczej.
Posiada Pani/Pan prawo dostępu do treści swoich danych osobowych, prawo do ich sprostowania, usunięcia, jak i również prawo do ograniczenia ich przetwarzania/ prawo do cofnięcia zgody, prawo do przenoszenia danych, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania Pani/Pana danych osobowych. Przysługuje Pani/Panu prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego, jeśli Pani/Pana zdaniem, przetwarzanie danych osobowych Pani/Pana – narusza przepisy unijnego rozporządzenia RODO.
