Artyści
Alessandro Algardi (1598–1654) – niedoceniony mistrz sztuki barokowej
Andrea Pozzo (1642–1709) – mistrz malarskiej iluzji
Andrea Sansovino (ok. 1467–1529) – ten, który umiał ożywić zmarłych
Annibale Carracci (1560–1609) - prostolinijny odludek w świecie rzymskiego splendoru
Antiveduto Grammatica (1571–1626) – specjalista od głów o nietuzinkowym imieniu
Antoniazzo Romano (1430? – 1512?) – wybitny podglądacz wielkich mistrzów
Antonio Canova (1757–1822) - przez współczesnych wychwalany, przez potomnych lekceważony
Antonio Raggi (1624–1686) – drugie ręce mistrza Berniniego
Armando Brasini (1879–1965) – kreator architektury bombastycznie udrapowanej
Artemisia Gentileschi (1593–1653) – malarka niekobieca, poniżona i zapomniana na stulecia
Baciccio (1639–1709) – twórca nieba i piekła na ziemi
Bartolomeo Ammannati (1511–1592) – początki świetnej kariery wielkiego włoskiego manierysty
Bronzino (1503–1572) – wysubtelniony, wyrafinowany i tajemniczy
Camillo Rusconi (1658–1728) – mało znany geniusz przełomu wieków
Caravaggio (1571–1610) - subtelny interpretator Biblii i pospolity przestępca
Carlo Maderno (1556–1629) – architekt rozchwytywany, pracowity i utalentowany
Carlo Maratti (1625–1713) – znakomity portrecista i ojciec równie znakomitej córki
Carlo Rainaldi (1611–1691) – architekt o zamiłowaniu do muzyki
Carlo Saraceni (1579–1620) – twórca między weryzmem a idealizmem
Cosimo Fancelli (1618–1688), wielki, acz drugorzędny mistrz rzymskiego baroku
Daniele da Volterra (1509–1566) – skazany na wielowiekowe pośmiewisko
Domenichino (1581–1641) - rzymski wzlot i neapolitański upadek małego Dominika
Domenico Fontana (1543–1607) - wybitny architekt przedsiębiorczego papieża
Domenico Guidi (1625–1701) - czyli Bernini we francuskim stylu
Donato Bramante (1444–1514) – sławetny burzyciel, który zmienił oblicze Rzymu
Ercole Ferrata (1610–1686) - naśladowca o nieprzeciętnym talencie
Francesco Borromini (1599–1667) – nieufny melancholik i ekstrawagancki architekt
Francesco Cavallini (1640–1703) - rzeźbiarz girland i rozkołysanych świętych
Francesco Mochi (1580–1654) – odsunięty, zapomniany, niepocieszony
Giacomo della Porta (1533–1602) - autor rzymskich fontann i najsłynniejszej fasady w dziejach sztuki
Gian Lorenzo Bernini (1599–1680) – porywczy, arogancki i genialny ulubieniec papieży
Giovanni Battista Maini (1690–1752) – elegancja późnego baroku
Giovanni Lanfranco (1582–1647) – malarz Kościoła triumfującego
Giuliano Finelli (1602–1653) - rzeźbiarz koronek, listków i kołnierzyków, ale nie tylko
Giuseppe Cesari (1568–1640) – ongiś rozchwytywany, dziś zapomniany ulubieniec papieży
Guercino (1591–1666) – krótka kariera papieskiego wybrańca w Rzymie
Guido Reni (1575–1642) – hazardzista o subtelnych manierach
Jacopo Sansovino (1486–1570) – w Rzymie niedoceniony, w Wenecji rozsławiony
Luigi Moretti (1907–1973) – architekt racjonalista, faszysta i postmodernista
Marcello Piacentini (1881–1960) – wychwalany i krytykowany kreator Rzymu doby faszyzmu
Melozzo da Forlì (1438–1494) – ten, który wprowadził do Rzymu delikatny powiew renesansu
Michał Anioł (1475–1564), malarz z przymusu – boski, acz nieszczęśliwy
Onorio Longhi (1568–1619) – artysta wagabunda
Orazio Gentileschi (1563–1639) – intymny realista ze skłonnością do awanturnictwa
Pietro Bracci (1700–1773) - mistrz elegancji i teatralnych gestów
Pietro da Cortona (1596–1669) – wirtuoz od glorii, triumfów i apoteoz wszelakiego rodzaju
Pinturicchio (1454–1513) – kreator fabuły prostej i pełnej wdzięku
Rafael (1483–1520) – przedwcześnie zmarły geniusz renesansu
Stefano Maderno (okoł. 1570–1636) – twórca słynny z jednego posągu
Trophime Bigot (1597–1650) – tajemniczy mistrz świecowego blasku
Piazza Augusto Imperatore – architektura w służbie polityki historycznej
Władca Włoch czasów faszystowskich Benito Mussolini czuł się spadkobiercą cesarzy rzymskich, ale jeden spośród nich przypadł mu do gustu szczególnie. Był nim Oktawian August, który do historii przeszedł jako wzór doskonałego gospodarza zapewniającego swym poddanym pokój i dobrobyt. I to jemu, z okazji rocznicy urodzin, została poświęcona wystawa, zaplanowana z wielkim rozmachem na rok 1938. Zaproszono na nią licznych gości, w tym Hitlera (również wielkiego apologety Oktawiana), a dodatkową atrakcją było otwarcie placu (nowego rzymskiego forum) o...
Zobacz więcejWenus grająca na harfie Giovanniego Lanfranca – hołd dla muzyki czy może dla miłości?
Kogo przedstawia półnaga kobieta na płótnie? Czy jest to alegoria muzyki, czy może Wenus – bogini miłości z towarzyszącymi jej, wczytującymi się w partyturę amorkami? Wielkie połacie purpurowego i błękitnego atłasu, które okrywają kobietę i zwisają za jej plecami, uwodzą widza miękką, falującą i lśniącą materią. Pośród nich ukazane jest jej piękne ciało, a pomiędzy jej nogami gigantyczna harfa. Kobieta śpiewa, na co wskazują jej rozwarte usta, i wpatruje się w nas uporczywie. Intuicyjnie czujemy, że dzieło to kryje jakaś tajemnicę, anegdotę, a może jedynie int...
Zobacz więcejŚwięta Eustochium (368–419) – dziewica z krwi i kości
Historia Kościoła katolickiego obfituje w wymyślone dziewice o legendarnej proweniencji, jak choćby te szczególnie czczone w Rzymie Agnieszka czy Cecylia. Z pewnością nikt (oprócz wąskiej garstki badaczy dziejów Kościoła wczesnochrześcijańskiego) nie słyszał o świętej Eustochium. Warto byłoby pokusić się o refleksję, dlaczego ta pierwsza w Rzymie zdeklarowana dziewica i historycznie udokumentowana ascetka jest całkowicie nieznana.
Zobacz więcej Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO), informujemy, że Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest firma: Econ-sk GmbH, Billbrookdeich 103, 22113 Hamburg, Niemcy
Przetwarzanie Pani/Pana danych osobowych będzie się odbywać na podstawie art. 6 RODO i w celu marketingowym Administrator powołuje się na prawnie uzasadniony interes, którym jest zbieranie danych statystycznych i analizowanie ruchu na stronie internetowej. Podanie danych osobowych na stronie internetowej http://roma-nonpertutti.com/ jest dobrowolne.