Pomniki pamięci

Pomniki pamięci

Kolos z ogrodów Caffarellich – drugie życie konstantyńskiego posągu

Pomniki pamięci

Kolumna Marka Aureliusza – pamiątka po cesarzu mądrym, roztropnym i dzielnym

Pomniki pamięci

Kolumna Niepokalanego Poczęcia – antidotum na herezje i błędy czasów współczesnych

Pomniki pamięci

Łuk Janusa – tajemniczy obiekt o czterech fasadach

Pomniki pamięci

Łuk Srebrników (Arco degli Argentari) – miejsce wymazanej pamięci

Pomniki pamięci

Łuk triumfalny cesarza Konstantyna – antyczny przykład artystycznego recyklingu

Pomniki pamięci

Łuk triumfalny cesarza Tytusa – wykute w kamieniu wspomnienie triumfu i klęski

Pomniki pamięci

Łuk triumfalny Septymiusza Sewera – symbol rzymskiej ekspansji i dynastycznych ambicji

Pomniki pamięci

Mauzoleum cesarzowej Heleny – czyli jak pogodzić chrześcijaństwo z kultem cesarza

Pomniki pamięci

Mauzoleum na Janikulum (Mausoleo Ossario Garibaldino) – walka o pamięć narodową

Pomniki pamięci

Obelisk Antinousa (Pinciano) – peregrynacje obelisku o „grzesznej” proweniencji

Pomniki pamięci

Obelisk Flaminio – wojenny łup; chluba miasta, cesarza i papieża

Pomniki pamięci

Obelisk laterański – świadek trzech i pół tysiąca lat historii

Pomniki pamięci

Obelisk Macuteo – boskie wsparcie dla cesarza, papieża i ludu rzymskiego

Pomniki pamięci

Obelisk Minerveo, czyli triumf słonia nad dominikańskimi psami

Pomniki pamięci

Obelisk Mussoliniego – pomnik narodowej amnezji

Pomniki pamięci

Obelisk Vaticano – granitowy świadek historii

Pomniki pamięci

Pomnik Giordana Bruna, czyli „czarny statek szatana” wśród kwiatów, winogron i sałaty

Pomniki pamięci

Pomnik Giuseppe Mazziniego – spóźnione dzieło belle époque

Pomniki pamięci

Pomnik nagrobny Marii Klementyny Sobieskiej – radosny uśmiech nieszczęśliwej królowej

Pomniki pamięci

Pomnik nagrobny papieża Aleksandra VII, czyli triumf cnoty nad śmiercią

Pomniki pamięci

Pomnik nagrobny papieża Benedykta XIV – ostatni podmuch wielkiego stylu

Pomniki pamięci

Pomnik nagrobny papieża Grzegorza XIII – wspomnienie kustosza prawdziwej wiary

Pomniki pamięci

Pomnik nagrobny papieża Grzegorza XV – powiew subtelnej jezuickiej propagandy

Pomniki pamięci

Pomnik nagrobny papieża Klemensa XIII Antonia Canovy – śmierć pięknem obłaskawiona

Pomniki pamięci

Pomnik nagrobny papieża Klemensa XIV Antonia Canovy – cichy smutek rozstania ostatecznego

Pomniki pamięci

Pomnik nagrobny papieża Leona XI – dzieło skromne i politycznie przekonujące

Pomniki pamięci

Pomnik nagrobny Stuartów – śmierć piękna aż do zatracenia

Pomniki pamięci

Pomnik papieża Innocentego X – od marnej śmierci do wiecznej pamięci

Odpoczynek w drodze do Egiptu – dzieło nowatorskie czy ironiczne?

Nowości
Nowości

Odpoczynek w drodze do Egiptu – dzieło nowatorskie czy ironiczne?

Sceny tej próżno szukać w ewangeliach kanonicznych. Jej źródłem są apokryfy – pisma popularne, choć oficjalnie przez Kościół nieaprobowane (jako nienatchnione), zawierające między innymi opowieść o odpoczynku Świętej Rodziny w trakcie ucieczki do Egiptu przed Herodem, którego zamiarem było zgładzenie wszystkich nowo narodzonych dzieci. Był to temat popularny od czasu wczesnego renesansu wśród artystów północnoeuropejskich, a później włoskich. Na obrazach ukazywano Marię z Dzieciątkiem na kolanach, czasem je karmiącą, i Józefa...

Zobacz więcej

Pascalina – powiernica, sekretarka i pielęgniarka papieża

Nowości
Nowości

Pascalina – powiernica, sekretarka i pielęgniarka papieża

W dziejach Kościoła kobiety u boku papieży wielokrotnie odgrywały ważną rolę – uwodziły ich, rozgrywały politycznie, ale też wspierały radą oraz intuicją i ciepłem. Na ogół postrzegane były krytycznie, zarówno przez duchownych, jak i historyków. A jak to było z Pascaliną, która choć nie dawała powodów do plotek natury erotycznej, obrosła czarną legendą już z samego powodu swojej bliskości z papieżem? A może nie o bliskość chodziło, lecz o coś znacznie ważniejszego – zaufanie i władzę, która przez dekady spoczywała w rękach kobiety. Wydaje s...

Zobacz więcej

Ród Spada – od nicości do wielkości

Nowości
Nowości

Ród Spada – od nicości do wielkości

„O wielkości rodu świadczą pozostawione budowle i dobrze zaaranżowane małżeństwa”. Taką myśl zwykł był wyrażać najznakomitszy przedstawiciel rodu Spada – kardynał Bernardino Spada. W czasach gdy o znaczeniu i potędze rodziny decydowały wzniesione przez nią pałace z galeriami sztuki, podmiejskie posiadłości, kościoły, a w szczególności pośmiertne kaplice, nikogo to nie dziwiło. Związani ślubem celibatu dostojnicy kościelni nie mogli przekazywać swojego – pozyskiwanego z tytułu sprawowanych urzędów – majątku swym dzieciom, ale dalszym krewnym już tak....

Zobacz więcej

Whoops, looks like something went wrong.