Pomniki pamięci

Pomniki pamięci

Kolumna Marka Aureliusza – pamiątka po cesarzu mądrym, roztropnym i dzielnym

Pomniki pamięci

Kolumna Niepokalanego Poczęcia – antidotum na herezje i błędy czasów współczesnych

Pomniki pamięci

Łuk Janusa – tajemniczy obiekt o czterech fasadach

Pomniki pamięci

Łuk Srebrników (Arco degli Argentari) – miejsce wymazanej pamięci

Pomniki pamięci

Łuk triumfalny cesarza Konstantyna – antyczny przykład artystycznego recyklingu

Pomniki pamięci

Łuk triumfalny cesarza Tytusa – wykute w kamieniu wspomnienie triumfu i klęski

Pomniki pamięci

Łuk triumfalny Septymiusza Sewera – symbol rzymskiej ekspansji i dynastycznych ambicji

Pomniki pamięci

Mauzoleum cesarzowej Heleny – czyli jak pogodzić chrześcijaństwo z kultem cesarza

Pomniki pamięci

Mauzoleum na Janikulum (Mausoleo Ossario Garibaldino) – walka o pamięć narodową

Pomniki pamięci

Obelisk Antinousa (Pinciano) – peregrynacje obelisku o „grzesznej” proweniencji

Pomniki pamięci

Obelisk Flaminio – wojenny łup; chluba miasta, cesarza i papieża

Pomniki pamięci

Obelisk Macuteo – boskie wsparcie dla cesarza, papieża i ludu rzymskiego

Pomniki pamięci

Obelisk Minerveo, czyli triumf słonia nad dominikańskimi psami

Pomniki pamięci

Obelisk Mussoliniego – pomnik narodowej amnezji

Pomniki pamięci

Obelisk Vaticano – granitowy świadek historii

Pomniki pamięci

Pomnik Giordana Bruna, czyli „czarny statek szatana” wśród kwiatów, winogron i sałaty

Pomniki pamięci

Pomnik Giuseppe Mazziniego – spóźnione dzieło belle époque

Pomniki pamięci

Pomnik nagrobny Marii Klementyny Sobieskiej – radosny uśmiech nieszczęśliwej królowej

Pomniki pamięci

Pomnik nagrobny papieża Aleksandra VII, czyli triumf cnoty nad śmiercią

Pomniki pamięci

Pomnik nagrobny papieża Benedykta XIV – ostatni podmuch wielkiego stylu

Pomniki pamięci

Pomnik nagrobny papieża Grzegorza XIII – wspomnienie kustosza prawdziwej wiary

Pomniki pamięci

Pomnik nagrobny papieża Grzegorza XV – powiew subtelnej jezuickiej propagandy

Pomniki pamięci

Pomnik nagrobny papieża Klemensa XIII Antonia Canovy – śmierć pięknem obłaskawiona

Pomniki pamięci

Pomnik nagrobny papieża Klemensa XIV Antonia Canovy – cichy smutek rozstania ostatecznego

Pomniki pamięci

Pomnik nagrobny papieża Leona XI – dzieło skromne i politycznie przekonujące

Pomniki pamięci

Pomnik nagrobny Stuartów – śmierć piękna aż do zatracenia

Pomniki pamięci

Pomnik papieża Innocentego X – od marnej śmierci do wiecznej pamięci

Fillide Melandroni (1581–1618) – niejednoznaczny portret znanej rzymskiej kurtyzany

Nowości
Nowości

Fillide Melandroni (1581–1618) – niejednoznaczny portret znanej rzymskiej kurtyzany

Jej piękna twarz jest dobrze znana miłośnikom malarstwa Caravaggia. Dojrzymy ją na jego obrazach w przebraniu świętych – Katarzyny Aleksandryjskiej i Marii Magdaleny, ale też starotestamentowej Judyty. Czy była tylko jego modelką, czy może kimś więcej – przyjaciółką, kochanką? Zapamiętana została głównie za sprawą pojedynku stoczonego przez malarza z Ranucciem Tomassonim, w którym miała odgrywać główną rolę. Sprawdźmy, ile w tej krwawo-romantycznej historii jest prawdy, a ile barwnej legendy, doskonale wpisującej się niestandardowe życie artysty i jego m...

Zobacz więcej

Wenus Knidyjska – wizerunek skromnej, zawstydzonej hetery

Nowości
Nowości

Wenus Knidyjska – wizerunek skromnej, zawstydzonej hetery

Grecka mitologia będąca źródłem licznych opowieści o Afrodycie, czyli rzymskiej Wenus, opisuje boginię miłości jako ucieleśnienie ideału kobiecej urody i pożądania. Pewna siebie i zapalczywa uwodzicielka wydaje się zawsze bezkompromisowo podążać za swoim uczuciem, nie zważając na męża, którego nagminnie zdradza. I oto pojawia się przed nami jej piękne ciało i delikatna twarz pod ciasno upiętymi włosami. Właśnie zdjęła swą szatę, aby zanurzyć się w morzu. A może skończywszy kąpiel, wychodzi już na brzeg i sięga po ubranie rzucone wcześniej niedbale na wazon. Jej ręka bezwiednie zd...

Zobacz więcej

Dzielnica czerwonych latarni – sekretne życie Wiecznego Miasta

Nowości
Nowości

Dzielnica czerwonych latarni – sekretne życie Wiecznego Miasta

Szacuje się, że pod koniec XVI stulecia w mieście nad Tybrem, liczącym w tym czasie około stu tysięcy mieszkańców, tylko jedną trzecią ludności stanowiły kobiety. Spośród nich około dziesięć procent trudniło się nierządem. Sektor usług seksualnych był w mieście rozbudowany, a kobiety lekkich obyczajów w równej mierze darzono tu pogardą i doceniano. Do Rzymu ściągały one z wszystkich zaułków Italii, mając nadzieję na szybki i pewny zarobek oraz licznych klientów. Płatne usługi seksualne świadczono w Wiecznym Mieście tak naprawdę zawsze, ale Pius V, wstę...

Zobacz więcej