Cesarze rzymscy i ich otoczenie
Antinous (ok. 110–130) – młodzieniec, dla którego cesarz stracił rozum
Cesarz Antonin Pius (86–161) – gospodarz bogobojny, rozsądny i sprawiedliwy
Cesarz Domicjan (51–96) - wielki budowniczy i znienawidzony przez senat despota
Cesarz Hadrian (76–138) – podróżnik i miłośnik kultury greckiej
Cesarz Honoriusz (384–423) – ten, który pozwolił na zrabowanie Rzymu
Cesarz Karakalla (188–217) – brutalny wariat czy ofiara propagandy?
Cesarz Kommodus (161–192) – nieszczęsny syn wielkiego ojca
Cesarz Maksencjusz (278–312) – ciemiężca czy ofiara czarnej legendy
Cesarz Marek Aureliusz (121–180)– filozof na cesarskim tronie
Cesarz Nerwa (30–98) – władca roztropny, łagodny i mądry
Cesarz Romulus Augustulus (ok. 463–ok. 536) – ostatni cesarz imperium zachodniego i ... nic więcej
Cesarz Septymiusz Sewer (145–211) – ten, który z armii uczynił wiodącą siłę w państwie
Cesarz Teodozjusz Wielki (347–395) – ten, który z imperium romanum stworzył imperium christianum
Cesarz Trajan (53–117) – rzymski władca idealny: waleczny, szczodry i z senatem dobrze żyjący
Cesarz Tytus (39–81) – pogromca Jerozolimy i kochanek Bereniki
Cesarz Walentynian III (419–455) – żałosny bunt lekceważonego władcy
Cesarzowa Domicja Longina (53?–128?) – szanowana i potępiana, czyli los żony ostatniego Flawiusza
Cesarzowa Helena – od karczmarki do świętej, czyli jak rodzą się legendy
Cesarzowa Julia Domna (150/160? – 217) - ambitna władczyni i nieszczęśliwa matka
Galla Placydia (390–450) – niezwykła kobieta, warta tyle, co kilka ton zboża
Honoria (418–455?) – emancypantka czy narzędzie politycznych kalkulacji?
Konstantyna – cesarska córka i enigmatyczna święta
Westalka Tuccia – między cnotą a upadkiem, czyli historia dzieła niechcianego
W lutym 1743 roku sławny i doceniany na europejskich dworach wenecki rzeźbiarz Antonio Corradini przybył do Wiecznego Miasta i otworzył pracownię niedaleko Palazzo Barberini, w centrum życia artystycznego ówczesnego Rzymu (Vicolo della Catena). W swoim atelier nie tylko pracował nad nowym dziełem, ale też przyjmował znamienitych gości, którzy zjeżdżali tam tylko po to, aby podziwiać wirtuozerię i brawurę jego nowej kreacji artystycznej. I tym razem była to postać kobiety zawoalowanej.
Zobacz więcejKościół Sant’Apollinare – świątynia po „przejściach”
Ten mało znany, niczym szczególnym się niewyróżniający kościół zyskał sławę stosunkowo niedawno. Tłumy skandujące i protestujące przed jego fasadą zwróciły na niego uwagę z powodu sprawy dla Kościoła wstydliwej, żeby nie powiedzieć kompromitującej. Na nowo rozgorzały dyskusje na temat odwiecznej przyjaźni Tiary ze światem przestępczym oraz ciemnych interesów i równie ciemnych poczynań ludzi Kościoła. Obecnie świątynia nosi tytuł bazyliki mniejszej, do której to rangi wyniósł ją w 1984 roku papież Jan Paweł II. Również za jego ponty...
Zobacz więcejFontanny na Piazza Farnese – antyczne wanny w służbie rodu Farnese
Przed monumentalnym pałacem rodu Farnese znajduje się plac (Piazza Farnese) z dwiema identycznymi fontannami po bokach. W obu woda wypływa delikatną strugą. Kiedyś jednak, o czym świadczą stare ryciny, były to prawdziwe kaskady – strumienie fontann biły w górę i z impetem spadały na misy górnych basenów, zalewając je, a nadmiar wody – niczym gęsta zasłona – ściekał do basenów dolnych.
Zobacz więcej Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO), informujemy, że Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest firma: Econ-sk GmbH, Billbrookdeich 103, 22113 Hamburg, Niemcy
Przetwarzanie Pani/Pana danych osobowych będzie się odbywać na podstawie art. 6 RODO i w celu marketingowym Administrator powołuje się na prawnie uzasadniony interes, którym jest zbieranie danych statystycznych i analizowanie ruchu na stronie internetowej. Podanie danych osobowych na stronie internetowej http://roma-nonpertutti.com/ jest dobrowolne.