Cesarze, wodzowie i dyktatorzy
Aecjusz (390–454) – tragiczny koniec „ostatniego Rzymianina”
Alberyk II (909? – 954) – pogromca własnej matki i książę Rzymu
Antinous (ok. 110–130) – młodzieniec, dla którego cesarz stracił rozum
Benito Mussolini (1883–1945) – następca cesarzy; charyzmatyczny i uwielbiany wódz
Cesare Borgia (1476–1507) – papieski potomek, którego bał się cały świat
Cesarz Antonin Pius (86–161) – gospodarz bogobojny, rozsądny i sprawiedliwy
Cesarz Domicjan (51–96) - wielki budowniczy i znienawidzony przez senat despota
Cesarz Hadrian (76–138) – podróżnik i miłośnik kultury greckiej
Cesarz Honoriusz (384–423) – ten, który pozwolił na zrabowanie Rzymu
Cesarz Karakalla (188–217) – brutalny wariat czy ofiara propagandy?
Cesarz Kommodus (161–192) – nieszczęsny syn wielkiego ojca
Cesarz Konstantyn Wielki – wybitny strateg i pierwszy chrześcijański władca
Cesarz Maksencjusz (278–312) – ciemiężca czy ofiara czarnej legendy
Cesarz Marek Aureliusz (121–180)– filozof na cesarskim tronie
Cesarz Nerwa (30–98) – władca roztropny, łagodny i mądry
Cesarz Romulus Augustulus (ok. 463–ok. 536) – ostatni cesarz imperium zachodniego i ... nic więcej
Cesarz Septymiusz Sewer (145–211) – ten, który z armii uczynił wiodącą siłę w państwie
Cesarz Teodozjusz Wielki (347–395) – ten, który z imperium romanum stworzył imperium christianum
Cesarz Trajan (53–117) – rzymski władca idealny: waleczny, szczodry i z senatem dobrze żyjący
Cesarz Tytus (39–81) – pogromca Jerozolimy i kochanek Bereniki
Cesarz Walentynian III (419–455) – żałosny bunt lekceważonego władcy
Cesarzowa Domicja Longina (53?–128?) – szanowana i potępiana, czyli los żony ostatniego Flawiusza
Cesarzowa Helena – od karczmarki do świętej, czyli jak rodzą się legendy
Cesarzowa Julia Domna (150/160? – 217) - ambitna władczyni i nieszczęśliwa matka
Galla Placydia (390–450) – niezwykła kobieta, warta tyle, co kilka ton zboża
Honoria (418–455?) – emancypantka czy narzędzie politycznych kalkulacji?
Konstantyna – cesarska córka i enigmatyczna święta
Odoaker (433–493) – upadek imperium, czyli jak inteligentny analfabeta stał się rzymskim królem
Teodoryk Wielki (441–526) – barbarzyńca, któremu rzymianie stawiali pomniki
Wiktor Emanuel III (1869–1947) – król odrzucony i niechciany
Pokutująca Maria Magdalena – dyskretny urok kruchej dziewczęcej urody
Młoda kobieta, właściwie jeszcze dziewczynka, przysiadła na niskim zydelku i zamyślona, może zmęczona, opuściła głowę, odsłaniając delikatny łuk karku. Wydaje się, że zapadła w drzemkę, i jedynie samotna łza spływająca po jej policzku świadczy o tym, że sportretowana nie śpi. Pulchne dłonie złożyła na kolanach. Na podłodze leżą złote naszyjniki i stoi coś jeszcze – karafka z przezroczystą cieczą. Rozczula nas bezbronna poza dziewczyny; nie wyczuwamy odium ciążącego na niej grzechu, bo też w ogóle trudno w niej dostrzec i rozpoznać Marię Magdalenę, którą anonsuje tytuł obraz...
Zobacz więcejŚwięta Katarzyna z Aleksandrii – święta czy nieświęta?
Rzadko mamy do czynienia z sytuacją, w której jakaś święta postać traci aureolę, po czym znów ją odzyskuje. Przez wieki jest adorowana i uświęcana, a następnie staje się jedynie legendą. Co zrobić wtedy z rozwijaną setki lat tradycją, z kościołami noszącymi jej wezwanie i z poświęconymi takiej postaci obrazami? Trudno nie zgodzić się z opinią, że Kościół potrzebuje autentycznych męczenników i obrońców wiary, a nie istot wydumanych czy wręcz baśniowych. Zapewne przed takim dylematem stanął papież Jan Paweł II w 2002 roku, gdy postanowił poddać anihilacji dotyc...
Zobacz więcejAnna Bianchini – dziewczyna lekkich obyczajów jakich wiele
Anna, zwana zdrobniale Annuccia, dzieliła los wielu anonimowych prostytutek rzymskich. Nigdy nie wzbiła się na wyższą pozycję – tę przynależną kurtyzanom. Pozostała dziewką uliczną, a do historii przeszła za sprawą Caravaggia, który uwiecznił ją na kilku swoich obrazach. Niska, rudowłosa, o raczej gminnej urodzie, zakończyła swój żywot w nieznanych okolicznościach w wieku dwudziestu pięciu lat. W naszej pamięci pozostanie jednak jej delikatna, krucha, dziewczęca sylwetka i aura cichego smutku, w którą spowił ją wielki malarz.
Zobacz więcej Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO), informujemy, że Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest firma: Econ-sk GmbH, Billbrookdeich 103, 22113 Hamburg, Niemcy
Przetwarzanie Pani/Pana danych osobowych będzie się odbywać na podstawie art. 6 RODO i w celu marketingowym Administrator powołuje się na prawnie uzasadniony interes, którym jest zbieranie danych statystycznych i analizowanie ruchu na stronie internetowej. Podanie danych osobowych na stronie internetowej http://roma-nonpertutti.com/ jest dobrowolne.
