Rzeźbiarze

Rzeźbiarze

Alessandro Algardi (1598–1654) – niedoceniony mistrz sztuki barokowej

Rzeźbiarze

Andrea Sansovino (ok. 1467–1529) – ten, który umiał ożywić zmarłych

Rzeźbiarze

Antonio Canova (1757–1822) - przez współczesnych wychwalany, przez potomnych lekceważony

Rzeźbiarze

Antonio Raggi (1624–1686) – drugie ręce mistrza Berniniego

Rzeźbiarze

Bartolomeo Ammannati (1511–1592) – początki świetnej kariery wielkiego włoskiego manierysty

Rzeźbiarze

Camillo Rusconi (1658–1728) – mało znany geniusz przełomu wieków

Rzeźbiarze

Cosimo Fancelli (1618–1688), wielki, acz drugorzędny mistrz rzymskiego baroku

Rzeźbiarze

Domenico Guidi (1625–1701) - czyli Bernini we francuskim stylu

Rzeźbiarze

Ercole Ferrata (1610–1686) - naśladowca o nieprzeciętnym talencie

Rzeźbiarze

Francesco Cavallini (1640–1703) - rzeźbiarz girland i rozkołysanych świętych

Rzeźbiarze

Francesco Mochi (1580–1654) – odsunięty, zapomniany, niepocieszony

Rzeźbiarze

Gian Lorenzo Bernini (1599–1680) – porywczy, arogancki i genialny ulubieniec papieży

Rzeźbiarze

Giovanni Battista Maini (1690–1752) – elegancja późnego baroku

Rzeźbiarze

Giuliano Finelli (1602–1653) - rzeźbiarz koronek, listków i kołnierzyków, ale nie tylko

Rzeźbiarze

Jacopo Sansovino (1486–1570) – w Rzymie niedoceniony, w Wenecji rozsławiony

Rzeźbiarze

Michał Anioł (1475–1564), malarz z przymusu – boski, acz nieszczęśliwy

Rzeźbiarze

Pierre Le Gros (1666–1719) – wspaniała rzymska kariera dramatycznie przerwana

Rzeźbiarze

Pietro Bracci (1700–1773) - mistrz elegancji i teatralnych gestów

Rzeźbiarze

Stefano Maderno (okoł. 1570–1636) – twórca słynny z jednego posągu

Wenus przykucnięta – podglądana od dwóch tysięcy lat

Nowości
Nowości

Wenus przykucnięta – podglądana od dwóch tysięcy lat

Gdy w wędrówce po muzealnych salach rzymskiego Palazzo Massimo dotrzemy do tego miejsca, możemy mieć wrażenie, że wstąpiliśmy w krąg antycznych bogów i herosów, z których każdy pragnie zwrócić naszą uwagę, zatrzymać nas, opowiedzieć swoją historię. Znajdujemy się wśród śnieżnobiałych posągów, które niczym aktorzy odgrywają sobie tylko wiadome role. Możemy oglądać je ze wszystkich stron i w zachwycie podziwiać ich zaklęte w kamień piękne ciała i wytworne gesty. Tam właśnie dojrzymy przykucniętą Afrodytę, jakby zaskoczoną naszym przybyciem....

Zobacz więcej

Nagi Chrystus Michała Anioła – w cudowny sposób zduplikowany

Nowości
Nowości

Nagi Chrystus Michała Anioła – w cudowny sposób zduplikowany

Tak, istnieją cuda, gdyż tak można nazwać zdarzenie, do jakiego doszło ponad dwadzieścia lat temu za sprawą dwóch włoskich historyczek sztuki. W zakrystii kościoła San Vincenzo Martire w prowincjonalnym miasteczku Bassano Romano, oddalonym siedemdziesiąt dwa kilometry od Rzymu, odkryły one coś, co wzbudziło prawdziwą euforię – posąg, uważany dotąd za kreację nieznanego barokowego rzeźbiarza, objawił się jako zapomniane dzieło Michała Anioła.

Zobacz więcej

Święta Rodzina ze św. Elżbietą i małym Janem Chrzcicielem – rodzinne spotkanie z aniołem w tle

Nowości
Nowości

Święta Rodzina ze św. Elżbietą i małym Janem Chrzcicielem – rodzinne spotkanie z aniołem w tle

Małżonkowie Maria i Józef pochylają się nad swym synem w pobożnej adoracji, ciotka Marii – Elżbieta (również młoda matka) – klęczy, podtrzymując swego synka Jana, któremu przypadnie w przyszłości przydomek „Chrzciciel”, i jednocześnie delikatnie obejmuje swojego malutkiego krewnego – Jezusa. Ten jedną rączką błogosławi swego dalekiego kuzyna, drugą zaś ostrożnie dotyka gołębia, którego Jan mu podaje. Grupie towarzyszy stojący w tle anioł, ale oko widza koncentruje się na znajdującej się na pierwszym planie kołysce. Wzbudziła ona tak wie...

Zobacz więcej