Rzeźbiarze

Rzeźbiarze

Alessandro Algardi (1598–1654) – niedoceniony mistrz sztuki barokowej

Rzeźbiarze

Andrea Sansovino (ok. 1467–1529) – ten, który umiał ożywić zmarłych

Rzeźbiarze

Antonio Canova (1757–1822) - przez współczesnych wychwalany, przez potomnych lekceważony

Rzeźbiarze

Antonio Raggi (1624–1686) – drugie ręce mistrza Berniniego

Rzeźbiarze

Bartolomeo Ammannati (1511–1592) – początki świetnej kariery wielkiego włoskiego manierysty

Rzeźbiarze

Camillo Rusconi (1658–1728) – mało znany geniusz przełomu wieków

Rzeźbiarze

Cosimo Fancelli (1618–1688), wielki, acz drugorzędny mistrz rzymskiego baroku

Rzeźbiarze

Domenico Guidi (1625–1701) - czyli Bernini we francuskim stylu

Rzeźbiarze

Ercole Ferrata (1610–1686) - naśladowca o nieprzeciętnym talencie

Rzeźbiarze

Francesco Cavallini (1640–1703) - rzeźbiarz girland i rozkołysanych świętych

Rzeźbiarze

Francesco Mochi (1580–1654) – odsunięty, zapomniany, niepocieszony

Rzeźbiarze

Gian Lorenzo Bernini (1599–1680) – porywczy, arogancki i genialny ulubieniec papieży

Rzeźbiarze

Giovanni Battista Maini (1690–1752) – elegancja późnego baroku

Rzeźbiarze

Giuliano Finelli (1602–1653) - rzeźbiarz koronek, listków i kołnierzyków, ale nie tylko

Rzeźbiarze

Jacopo Sansovino (1486–1570) – w Rzymie niedoceniony, w Wenecji rozsławiony

Rzeźbiarze

Michał Anioł (1475–1564), malarz z przymusu – boski, acz nieszczęśliwy

Rzeźbiarze

Pierre Le Gros (1666–1719) – wspaniała rzymska kariera dramatycznie przerwana

Rzeźbiarze

Pietro Bracci (1700–1773) - mistrz elegancji i teatralnych gestów

Rzeźbiarze

Stefano Maderno (okoł. 1570–1636) – twórca słynny z jednego posągu

Śpiący Hermafrodyta – znana od zawsze trzecia płeć

Nowości
Nowości

Śpiący Hermafrodyta – znana od zawsze trzecia płeć

Postać Hermafrodyty pobudzała wyobraźnię ludzi antyku w sposób szczególny. Istota o dwóch płciach – równocześnie kobiecej i męskiej – wydawała się uprzywilejowana, wyjątkowa, na wskroś idealna, ale rodziła też uczucia ambiwalentne i podejrzliwość. Nic dziwnego, że postaci o męskim przyrodzeniu i kobiecych piersiach poświęcono dużo uwagi, zarówno w literaturze, jak i sztukach plastycznych. Jeśli chodzi o te drugie, ulubionym tematem (choć nie jedynym) był Hermafrodyta pogrążony we śnie. Takiego właśnie, rozciągniętego na prześcieradle, zobaczymy w...

Zobacz więcej

Herodiada z głową Jana Chrzciciela – femme fatale czasów baroku

Nowości
Nowości

Herodiada z głową Jana Chrzciciela – femme fatale czasów baroku

Femme fatale kojarzy się z malarstwem i literaturą XIX wieku – z kobietami pożeraczkami męskich serc, niedoścignionymi uwodzicielkami i zimnokrwistymi demonami seksu z premedytacją doprowadzającymi mężczyzn do zguby. Ale kobiety piękne, erotycznie pociągające, a zarazem bezwzględne i wyrachowane fascynowały artystów od zawsze. Odnajdziemy je w literaturze antycznej i mitologii, a także w Starym i Nowym Testamencie. Zobaczymy je też w kreacjach malarskich Caravaggia i jego następców, bo to właśnie w XVII wieku Salome, Judyta i Herodiada stały się modnymi tematami malarskimi,...

Zobacz więcej

Kaplica Spada – antenaci, czyli kapitał nie do przecenienia

Nowości
Nowości

Kaplica Spada – antenaci, czyli kapitał nie do przecenienia

Liczne kaplice pośmiertne, które oglądamy w trakcie peregrynacji po rzymskich kościołach, są na ogół bogate w dekoracje i dzieła sztuki. Budzą nasz respekt, uznanie, zatrzymują nasze myśli na wielkości i znakomitości rodu, ale przede wszystkim na ich wyczuciu sztuki. Rzadko kiedy myślimy o nich w kategoriach czysto praktycznych, żeby nie powiedzieć merkantylnych. Rzadko kiedy dopuszczamy też do siebie refleksję, że głównym motywem ich powstania były chęć uwiecznienia własnej sławy, ale też prestiżu przyszłych, nienarodzonych jeszcze spadkobierców rodowego nazwiska.

Zobacz więcej