Malarze

Malarze

Andrea Pozzo (1642–1709) – mistrz malarskiej iluzji

Malarze

Annibale Carracci (1560–1609) - prostolinijny odludek w świecie rzymskiego splendoru

Malarze

Antiveduto Grammatica (1571–1626) – specjalista od głów o nietuzinkowym imieniu

Malarze

Antoniazzo Romano (1430? – 1512?) – wybitny podglądacz wielkich mistrzów

Malarze

Artemisia Gentileschi (1593–1653) – malarka niekobieca, poniżona i zapomniana na stulecia

Malarze

Baciccio (1639–1709) – twórca nieba i piekła na ziemi

Malarze

Bronzino (1503–1572) – wysubtelniony, wyrafinowany i tajemniczy

Malarze

Caravaggio (1571–1610) - subtelny interpretator Biblii i pospolity przestępca

Malarze

Carlo Maratti (1625–1713) – znakomity portrecista i ojciec równie znakomitej córki

Malarze

Carlo Saraceni (1579–1620) – twórca między weryzmem a idealizmem

Malarze

Daniele da Volterra (1509–1566) – skazany na wielowiekowe pośmiewisko

Malarze

Dirck van Baburen (ok. 1592|93–1624) – krótkie, intensywne życie caravaggionisty z Północy

Malarze

Domenichino (1581–1641) - rzymski wzlot i neapolitański upadek małego Dominika

Malarze

Gerrit (Gerard) van Honthorst (1590–1656) – wstrzemięźliwy malarz nokturnowy

Malarze

Giovanni Lanfranco (1582–1647) – malarz Kościoła triumfującego

Malarze

Giuseppe Cesari (1568–1640) – ongiś rozchwytywany, dziś zapomniany ulubieniec papieży

Malarze

Guercino (1591–1666) – krótka kariera papieskiego wybrańca w Rzymie

Malarze

Guido Reni (1575–1642) – hazardzista o subtelnych manierach

Malarze

Melozzo da Forlì (1438–1494) – ten, który wprowadził do Rzymu delikatny powiew renesansu

Malarze

Orazio Borgianni (1574–1616) – melancholik o intelektualnych ambicjach i wybuchowym charakterze

Malarze

Orazio Gentileschi (1563–1639) – intymny realista ze skłonnością do awanturnictwa

Malarze

Pietro da Cortona (1596–1669) – wirtuoz od glorii, triumfów i apoteoz wszelakiego rodzaju

Malarze

Pinturicchio (1454–1513) – kreator fabuły prostej i pełnej wdzięku

Malarze

Rafael (1483–1520) – przedwcześnie zmarły geniusz renesansu

Malarze

Simone Vouet (1590–1649) – rozmach, blask i bogactwo baroku

Malarze

Trophime Bigot (1597–1650) – tajemniczy mistrz świecowego blasku

Maria Magdalena omdlała – akt zuchwały (między mistycznym uniesieniem a ekstazą seksualną)

Nowości
Nowości

Maria Magdalena omdlała – akt zuchwały (między mistycznym uniesieniem a ekstazą seksualną)

Obraz ten uważany jest za jeden z najbardziej prowokacyjnych aktów w historii sztuki. I rzeczywiście, patrząc na niego, trudno uwierzyć, że namalował go artysta doby baroku. I nie o nowoczesny, sumaryczny sposób konstruowania sceny tu chodzi, ale o bezkompromisową śmiałość w ukazywaniu kobiecego ciała i świętokradcze wręcz przekraczanie granicy przyzwoitości. Bo gdyby nie krzyż, czaszka i metalowy pejcz, moglibyśmy domniemywać, że to tylko odważny, zmysłowy akt. Tymczasem jest to omdlała święta Kościoła katolickiego. Co spowodowało to omdlenie i czy scena przedstawia rzeczywiście...

Zobacz więcej

Portret kardynała Bernardina Spady – urzędnika sumiennego, pracowitego i roztropnego

Nowości
Nowości

Portret kardynała Bernardina Spady – urzędnika sumiennego, pracowitego i roztropnego

Kardynał Spada już od najwcześniejszych lat swej posługi na dworze papieża Urbana VIII cieszył się opinią człowieka obowiązkowego, nieustępliwego i konsekwentnego. Wysoki i rosły, uchodził za mężczyznę przystojnego, budzącego swymi przymiotami umysłu i ciała respekt, a nawet strach, ale rzadko sympatię. A jeśli dodamy do tego perfekcjonizm i przypisywaną mu pedanterię, otrzymamy gotowy portret. Ale to nie o przymioty ducha i ciała chodziło kardynałowi, gdy powierzył namalowanie swego wizerunku bolońskiemu malarzowi Guido Reniemu.

Zobacz więcej

Opłakiwanie Chrystusa Domenica Guidiego – dramatyczny patos, gąszcz i ruch

Nowości
Nowości

Opłakiwanie Chrystusa Domenica Guidiego – dramatyczny patos, gąszcz i ruch

W 1648 roku dwudziestotrzyletni Domenico Guidi przybywa do Wiecznego Miasta. Sporo już wie o rzeźbie dzięki swemu wujowi Giuliano Finellemu, w którego neapolitańskim warsztacie pracował do tej pory. Pokrewieństwo to stanowi zapewne wielki atut dla poszukującego zleceń twórcy, ale w Rzymie może okazać się przeszkodą. Artystyczną sceną miasta rządzi bowiem Gian Lorenzo Bernini – to on rozdaje zlecenia oraz zarządza pracami rzeźbiarsko-architektonicznymi i cieszy się bezgranicznym wprost zaufaniem kolejnych papieży. Finelli, który rozpoczynał karierę w warsztacie Bernin...

Zobacz więcej