Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Antinous (ok. 110–130) – młodzieniec, dla którego cesarz stracił rozum

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Antonin Pius (86–161) – gospodarz bogobojny, rozsądny i sprawiedliwy

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Domicjan (51–96) - wielki budowniczy i znienawidzony przez senat despota

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Hadrian (76–138) – podróżnik i miłośnik kultury greckiej

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Honoriusz (384–423) – ten, który pozwolił na zrabowanie Rzymu

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Karakalla (188–217) – brutalny wariat czy ofiara propagandy?

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Kommodus (161–192) – nieszczęsny syn wielkiego ojca

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Maksencjusz (278–312) – ciemiężca czy ofiara czarnej legendy

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Marek Aureliusz (121–180)– filozof na cesarskim tronie

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Nerwa (30–98) – władca roztropny, łagodny i mądry

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Romulus Augustulus (ok. 463–ok. 536) – ostatni cesarz imperium zachodniego i ... nic więcej

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Septymiusz Sewer (145–211) – ten, który z armii uczynił wiodącą siłę w państwie

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Teodozjusz Wielki (347–395) – ten, który z imperium romanum stworzył imperium christianum

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Trajan (53–117) – rzymski władca idealny: waleczny, szczodry i z senatem dobrze żyjący

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Tytus (39–81) – pogromca Jerozolimy i kochanek Bereniki

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Walentynian III (419–455) – żałosny bunt lekceważonego władcy

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarzowa Domicja Longina (53?–128?) – szanowana i potępiana, czyli los żony ostatniego Flawiusza

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarzowa Helena – od karczmarki do świętej, czyli jak rodzą się legendy

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarzowa Julia Domna (150/160? – 217) - ambitna władczyni i nieszczęśliwa matka

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Galla Placydia (390–450) – niezwykła kobieta, warta tyle, co kilka ton zboża

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Honoria (418–455?) – emancypantka czy narzędzie politycznych kalkulacji?

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Konstantyna – cesarska córka i enigmatyczna święta

Pokutująca Maria Magdalena – dyskretny urok kruchej dziewczęcej urody

Nowości
Nowości

Pokutująca Maria Magdalena – dyskretny urok kruchej dziewczęcej urody

Młoda kobieta, właściwie jeszcze dziewczynka, przysiadła na niskim zydelku i zamyślona, może zmęczona, opuściła głowę, odsłaniając delikatny łuk karku. Wydaje się, że zapadła w drzemkę, i jedynie samotna łza spływająca po jej policzku świadczy o tym, że sportretowana nie śpi. Pulchne dłonie złożyła na kolanach. Na podłodze leżą złote naszyjniki i stoi coś jeszcze – karafka z przezroczystą cieczą. Rozczula nas bezbronna poza dziewczyny; nie wyczuwamy odium ciążącego na niej grzechu, bo też w ogóle trudno w niej dostrzec i rozpoznać Marię Magdalenę, którą anonsuje tytuł obraz...

Zobacz więcej

Święta Katarzyna z Aleksandrii – święta czy nieświęta?

Nowości
Nowości

Święta Katarzyna z Aleksandrii – święta czy nieświęta?

Rzadko mamy do czynienia z sytuacją, w której jakaś święta postać traci aureolę, po czym znów ją odzyskuje. Przez wieki jest adorowana i uświęcana, a następnie staje się jedynie legendą. Co zrobić wtedy z rozwijaną setki lat tradycją, z kościołami noszącymi jej wezwanie i z poświęconymi takiej postaci obrazami? Trudno nie zgodzić się z opinią, że Kościół potrzebuje autentycznych męczenników i obrońców wiary, a nie istot wydumanych czy wręcz baśniowych. Zapewne przed takim dylematem stanął papież Jan Paweł II w 2002 roku, gdy postanowił poddać anihilacji dotyc...

Zobacz więcej

Anna Bianchini – dziewczyna lekkich obyczajów jakich wiele

Nowości
Nowości

Anna Bianchini – dziewczyna lekkich obyczajów jakich wiele

Anna, zwana zdrobniale Annuccia, dzieliła los wielu anonimowych prostytutek rzymskich. Nigdy nie wzbiła się na wyższą pozycję – tę przynależną kurtyzanom. Pozostała dziewką uliczną, a do historii przeszła za sprawą Caravaggia, który uwiecznił ją na kilku swoich obrazach. Niska, rudowłosa, o raczej gminnej urodzie, zakończyła swój żywot w nieznanych okolicznościach w wieku dwudziestu pięciu lat. W naszej pamięci pozostanie jednak jej delikatna, krucha, dziewczęca sylwetka i aura cichego smutku, w którą spowił ją wielki malarz.

Zobacz więcej