Cesarze, wodzowie i dyktatorzy
Aecjusz (390–454) – tragiczny koniec „ostatniego Rzymianina”
Alberyk II (909? – 954) – pogromca własnej matki i książę Rzymu
Antinous (ok. 110–130) – młodzieniec, dla którego cesarz stracił rozum
Benito Mussolini (1883–1945) – następca cesarzy; charyzmatyczny i uwielbiany wódz
Cesare Borgia (1476–1507) – papieski potomek, którego bał się cały świat
Cesarz Antonin Pius (86–161) – gospodarz bogobojny, rozsądny i sprawiedliwy
Cesarz Domicjan (51–96) - wielki budowniczy i znienawidzony przez senat despota
Cesarz Hadrian (76–138) – podróżnik i miłośnik kultury greckiej
Cesarz Honoriusz (384–423) – ten, który pozwolił na zrabowanie Rzymu
Cesarz Karakalla (188–217) – brutalny wariat czy ofiara propagandy?
Cesarz Kommodus (161–192) – nieszczęsny syn wielkiego ojca
Cesarz Maksencjusz (278–312) – ciemiężca czy ofiara czarnej legendy
Cesarz Marek Aureliusz (121–180)– filozof na cesarskim tronie
Cesarz Nerwa (30–98) – władca roztropny, łagodny i mądry
Cesarz Romulus Augustulus (ok. 463–ok. 536) – ostatni cesarz imperium zachodniego i ... nic więcej
Cesarz Septymiusz Sewer (145–211) – ten, który z armii uczynił wiodącą siłę w państwie
Cesarz Teodozjusz Wielki (347–395) – ten, który z imperium romanum stworzył imperium christianum
Cesarz Trajan (53–117) – rzymski władca idealny: waleczny, szczodry i z senatem dobrze żyjący
Cesarz Tytus (39–81) – pogromca Jerozolimy i kochanek Bereniki
Cesarz Walentynian III (419–455) – żałosny bunt lekceważonego władcy
Cesarzowa Domicja Longina (53?–128?) – szanowana i potępiana, czyli los żony ostatniego Flawiusza
Cesarzowa Helena – od karczmarki do świętej, czyli jak rodzą się legendy
Cesarzowa Julia Domna (150/160? – 217) - ambitna władczyni i nieszczęśliwa matka
Galla Placydia (390–450) – niezwykła kobieta, warta tyle, co kilka ton zboża
Honoria (418–455?) – emancypantka czy narzędzie politycznych kalkulacji?
Konstantyna – cesarska córka i enigmatyczna święta
Odoaker (433–493) – upadek imperium, czyli jak inteligentny analfabeta stał się rzymskim królem
Teodoryk Wielki (441–526) – barbarzyńca, któremu rzymianie stawiali pomniki
Wiktor Emanuel III (1869–1947) – król odrzucony i niechciany
Madonna z Dzieciątkiem i św. Anną Carla Saraceniego – scena z życia domowego i... gołąb
Siedzący na kolanach matki mały chłopiec chwyta za ubranie stojącej obok staruszki, która najwyraźniej chce się uwolnić od jego rączki. Sama w dość brutalny sposób, za jedno skrzydło, trzyma w lewej dłoni gołębia. Matka podnosi palec, strofując dziecko. Skąd my to znamy? Przed nami rozgrywa się normalna scena życia domowego, w której udział biorą: babcia, matka i skory do zabawy maluch. I jedynie gołąb budzi nasz niepokój – co pragnie zrobić z nim staruszka? Zainteresować nim dziecko czy może mu go odebrać albo zanieść do kuchni i ugotować?
Zobacz więcejPierre Le Gros (1666–1719) – wspaniała rzymska kariera dramatycznie przerwana
Po śmierci Gian Lorenza Berniniego wśród rzymskich rzeźbiarzy zapanowała tendencja do monumentalizmu w duchu klasycyzmu. Sztuka Le Grosa znalazła się na antypodach tego zjawiska. Wykonane z niebywałą wręcz wirtuozerią, ekscentryczne w formie posągi jego autorstwa wydawały się trwać we własnym, pełnym konwulsji życiu. Były ostatnim podmuchem wielkiego stylu, który zwykliśmy określać późnym barokiem.
Zobacz więcejPomnik nagrobny papieża Grzegorza XV – powiew subtelnej jezuickiej propagandy
Majestat, ogrom i splendor pomnika pośmiertnej chwały Grzegorza XV nie sposób wyrazić słowami. I próżno szukać podobnie triumfalnego nagrobka nawet w nekropolii papieskiej, czyli bazylice San Pietro in Vaticano. Trudno uwierzyć też, że uwiecznia on papieża niczym szczególnym się niewyróżniającego i sprawującego władzę zaledwie dwadzieścia osiem miesięcy. Pomnik służyć miał jednak nie tyle uwiecznieniu jego pamięci, ile celowi o wiele bardziej pragmatycznemu – propagandowo-reklamowemu. W zakamuflowany sposób odzwierciedlał nie tyle potęgę zmarłego papież...
Zobacz więcej Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO), informujemy, że Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest firma: Econ-sk GmbH, Billbrookdeich 103, 22113 Hamburg, Niemcy
Przetwarzanie Pani/Pana danych osobowych będzie się odbywać na podstawie art. 6 RODO i w celu marketingowym Administrator powołuje się na prawnie uzasadniony interes, którym jest zbieranie danych statystycznych i analizowanie ruchu na stronie internetowej. Podanie danych osobowych na stronie internetowej http://roma-nonpertutti.com/ jest dobrowolne.
