Rzeźbiarze

Rzeźbiarze

Alessandro Algardi (1598–1654) – niedoceniony mistrz sztuki barokowej

Rzeźbiarze

Andrea Sansovino (ok. 1467–1529) – ten, który umiał ożywić zmarłych

Rzeźbiarze

Antonio Canova (1757–1822) - przez współczesnych wychwalany, przez potomnych lekceważony

Rzeźbiarze

Antonio Raggi (1624–1686) – drugie ręce mistrza Berniniego

Rzeźbiarze

Bartolomeo Ammannati (1511–1592) – początki świetnej kariery wielkiego włoskiego manierysty

Rzeźbiarze

Camillo Rusconi (1658–1728) – mało znany geniusz przełomu wieków

Rzeźbiarze

Cosimo Fancelli (1618–1688), wielki, acz drugorzędny mistrz rzymskiego baroku

Rzeźbiarze

Domenico Guidi (1625–1701) - czyli Bernini we francuskim stylu

Rzeźbiarze

Ercole Ferrata (1610–1686) - naśladowca o nieprzeciętnym talencie

Rzeźbiarze

Francesco Cavallini (1640–1703) - rzeźbiarz girland i rozkołysanych świętych

Rzeźbiarze

Francesco Mochi (1580–1654) – odsunięty, zapomniany, niepocieszony

Rzeźbiarze

Gian Lorenzo Bernini (1599–1680) – porywczy, arogancki i genialny ulubieniec papieży

Rzeźbiarze

Giovanni Battista Maini (1690–1752) – elegancja późnego baroku

Rzeźbiarze

Giuliano Finelli (1602–1653) - rzeźbiarz koronek, listków i kołnierzyków, ale nie tylko

Rzeźbiarze

Jacopo Sansovino (1486–1570) – w Rzymie niedoceniony, w Wenecji rozsławiony

Rzeźbiarze

Michał Anioł (1475–1564), malarz z przymusu – boski, acz nieszczęśliwy

Rzeźbiarze

Pierre Le Gros (1666–1719) – wspaniała rzymska kariera dramatycznie przerwana

Rzeźbiarze

Pietro Bracci (1700–1773) - mistrz elegancji i teatralnych gestów

Rzeźbiarze

Stefano Maderno (okoł. 1570–1636) – twórca słynny z jednego posągu

Westalka Tuccia – między cnotą a upadkiem, czyli historia dzieła niechcianego

Nowości
Nowości

Westalka Tuccia – między cnotą a upadkiem, czyli historia dzieła niechcianego

W lutym 1743 roku sławny i doceniany na europejskich dworach wenecki rzeźbiarz Antonio Corradini przybył do Wiecznego Miasta i otworzył pracownię niedaleko Palazzo Barberini, w centrum życia artystycznego ówczesnego Rzymu (Vicolo della Catena). W swoim atelier nie tylko pracował nad nowym dziełem, ale też przyjmował znamienitych gości, którzy zjeżdżali tam tylko po to, aby podziwiać wirtuozerię i brawurę jego nowej kreacji artystycznej. I tym razem była to postać kobiety zawoalowanej.

Zobacz więcej

Kościół Sant’Apollinare – świątynia po „przejściach”

Nowości
Nowości

Kościół Sant’Apollinare – świątynia po „przejściach”

Ten mało znany, niczym szczególnym się niewyróżniający kościół zyskał sławę stosunkowo niedawno. Tłumy skandujące i protestujące przed jego fasadą zwróciły na niego uwagę z powodu sprawy dla Kościoła wstydliwej, żeby nie powiedzieć kompromitującej. Na nowo rozgorzały dyskusje na temat odwiecznej przyjaźni Tiary ze światem przestępczym oraz ciemnych interesów i równie ciemnych poczynań ludzi Kościoła. Obecnie świątynia nosi tytuł bazyliki mniejszej, do której to rangi wyniósł ją w 1984 roku papież Jan Paweł II. Również za jego ponty...

Zobacz więcej

Fontanny na Piazza Farnese – antyczne wanny w służbie rodu Farnese

Nowości
Nowości

Fontanny na Piazza Farnese – antyczne wanny w służbie rodu Farnese

Przed monumentalnym pałacem rodu Farnese znajduje się plac (Piazza Farnese) z dwiema identycznymi fontannami po bokach. W obu woda wypływa delikatną strugą. Kiedyś jednak, o czym świadczą stare ryciny, były to prawdziwe kaskady – strumienie fontann biły w górę i z impetem spadały na misy górnych basenów, zalewając je, a nadmiar wody – niczym gęsta zasłona – ściekał do basenów dolnych.

Zobacz więcej