Stefano Maderno (okoł. 1570–1636) – twórca słynny z jednego posągu - Rzym dla początkujących i zaawansowanych, dociekliwych i odważnych

Zamknij

Home
Postacie - Ci, którzy miasto stworzyli
Artyści
Rzeźbiarze
Stefano Maderno (okoł. 1570–1636) – twórca słynny z jednego posągu

Stefano Maderno (okoł. 1570–1636) – twórca słynny z jednego posągu

Stefano Maderno, Alegoria Pokoju i Sprawiedliwości nad ołtarzem głównym kościoła Santa Maria della Pace

Stefano Maderno należy do tych rzeźbiarzy, których twórczość utonęłaby w mroku zapomnienia, gdyby nie jedna, wyjątkowa rzeźba jego autorstwa. Mowa oczywiście o posągu św. Cecylii w kościele Santa Cecilia na Zatybrzu (Trastevere), którego nikt zwiedzający Rzym pominąć nie może. Emocjonalny wyraz tej rzeźby, jej tajemniczość i innowacyjność zwraca uwagę na mało znanego i nie bardzo docenianego artystę, a przecież w mieście nad Tybrem znajdziemy więcej jego prac, choć zapewne nie tak interesujących.

Stefano Maderno, Święta Cecylia, bazylika Santa Cecilia

Posąg św. Cecylii, Stefano Maderno, bazylika Santa Cecilia

Stefano Maderno, alegoria Roztropności (ostatnia po prawej) - nagrobek kardynała Bonellego, bazylika Santa Maria sopra Minerva

Stefano Maderno, dekoracyjne, floralne fryzy w kaplicy Paolińskiej (Cappella Paolina), bazylika Santa Maria Maggiore

Stefano Maderno, portal wejściowy z posągiem św. Piotra, Palazzo del Quirinale

Stefano Maderno, anioł w absydzie kościoła Santa Maria di Loreto

Stefano Maderno, figura św. Karola Boromeusza, kościół San Lorenzo in Damaso

Stefano Maderno należy do tych rzeźbiarzy, których twórczość utonęłaby w mroku zapomnienia, gdyby nie jedna, wyjątkowa rzeźba jego autorstwa. Mowa oczywiście o posągu św. Cecylii w kościele Santa Cecilia na Zatybrzu (Trastevere), którego nikt zwiedzający Rzym pominąć nie może. Emocjonalny wyraz tej rzeźby, jej tajemniczość i innowacyjność zwraca uwagę na mało znanego i nie bardzo docenianego artystę, a przecież w mieście nad Tybrem znajdziemy więcej jego prac, choć zapewne nie tak interesujących.

Urodził się w Rzymie, a być może w Palestrinie. W Wiecznym Mieście pracował początkowo nad rekonstrukcją i konserwacją antycznych rzeźb. Ale jego kariera rozpoczęła się tak naprawdę od zlecenia mającego na celu upamiętnienie odnalezienia zwłok świętej Cecylii w 1599 roku. Artysta oddać ją miał w tej samej wielkości i pozie, jaką miały doczesne szczątki świętej męczenniczki, na które właśnie, w stanie nienaruszonym, natrafiono. Praca, którą wykonał w tym samym roku, a zapewne jednak wcześniej, gdyż trudno uwierzyć, że potrzebowałby tylko jednego miesiąca, by stworzyć rzeźbę tak wycyzelowaną, przyniosła mu rozgłos, ale z dzisiejszego punktu widzenia była elementem wielkiej mistyfikacji, w której młody artysta wziął udział. Kolejne zlecenia nadeszły rychło, choć nie były już nigdy tak spektakularne, a ich artystyczny poziom nigdy tak wysoki.

Stefano Maderno zmarł w Rzymie i został pochowany w kościele San Lorenzo in Lucina.

Najważniejsze prace w Rzymie:

Kościół Santa Cecilia, Posąg św. Cecylii, 1599
Bazylika Santa Maria sopra Minerva, Prudenza (alegoria Roztropności) w nagrobku kardynała Bonellego (1606), anioły zdobiące nagrobki Aldobrandinich (kaplica Aldobrandini), 1611
Bazylika Santa Maria Maggiore, posągi św. Mateusza i Efrema (1609) na fasadzie kaplicy Paolińskiej (Cappella Paolina) (Maderno wykonał je wespół z innym rzeźbiarzem, F. Caparore), marmurowe reliefy jego dłuta znajdują się również we wnętrzu kaplicy (1612)
Palazzo del Quirinale, sztukaterie w kaplicy Paolińskiej (Cappella Paolina), posąg św. Piotra w portalu wejściowym (1617)
Kościół Santa Maria della Pace, alegoryczne figury Pokoju i Sprawiedliwości zdobiące ołtarz główny (1614)
Palazzo Doria Pamphilj, marmurowa grupa ukazująca Jakuba i Anioła
Kościół Santa Maria di Loreto, posągi dwóch aniołów po bokach ołtarza głównego (1629)
Bazylika San Lorenzo in Damaso, posąg św. Karola Boromeusza
Kościół Santa Susanna, przypisywane są mu dwa posągi w dolnej partii fasady (św. Zuzanna i św. Felicita)