Samo forum było nadzwyczaj wąskie, mierzyło bowiem jedynie 45 metrów szerokości i 120 metrów długości. Tyle miejsca udało się wygospodarować cesarzowi Domicjanowi, aby stworzyć tu kompleks zabudowań. Początkowo jego nazwa brzmiała Forum Transitorium (czyli przechodnie), gdyż łączyło wszystkie istniejące już fora w jedną całość. Przedsięwzięcie nie zostało ukończone za życia cesarza. Miało być kolejnym dziełem upamiętniającym cesarza i dynastię Flawiuszów, którego ambicją było pozostawienie po sobie ładu w imperium, dobrych obyczajów i imponujących budowli. Po surowej karze, jaka spotkała go po śmierci, czyli wymazaniu jego imienia z przestrzeni publicznej (damnatio memoriae), również forum, którego był inicjatorem, zmieniło nazwę.

Prace dokończono w 97 roku, za czasów następcy Domicjana – cesarza Nerwy i od niego forum wzięło nazwę. Dziś ledwie można je dojrzeć, gdyż pokryła je szeroka arteria komunikacyjna (via dei Fori Imperiali). Ongiś jednak w górnej jego partii, w pobliżu dobrze zachowanego muru oddzielającego forum od Suburry, znajdowała się mała świątynia Minerwy,  bogini sztuki i rzemiosła – jednej z najbardziej czczonych bogiń starożytnego Rzymu, tworzącej wraz z Jowiszem  i Junioną tzw. Trójcę Kapitolińską.Wąska przestrzeń, jaką pozostawiono budowniczym, nie dawała możliwości stworzenia okalającej forum kolumnady. Dlatego wzdłuż dłuższych boków wzniesiono portyki pozorne, kolumny ustawiono blisko ścian i zwieńczono belkowaniem. W wąskim boku od południa utworzono natomiast przejście prowadzące między Kurią  a bazyliką Emilia na Forum Romanum.

Z forum Nerwy pozostała część podium świątyni Minerwy oraz resztki kolumnady – dwie korynckie kolumny podtrzymujące fryz z attyką i znajdująca się tuż za nimi ściana. Fryz dekorowały personifikacje cnót rzymskich kobiet, jak przystało na ideologię tradycjonalisty Domicjana, oraz sylwetka samej Minerwy (attyka). Całą resztę poddano rozbiórce. W XVII wieku ostatecznie ją zakończono. Papież Paweł V z rodu Borghese  rozkazał wykorzystać materiał ze świątyni jako budulec monumentalnej fontanny (Fontana dell’Acqua Paola) znajdującej się na wzgórzu Janikulum  (Gianicolo) oraz upamiętniającej jego rodzinę kaplicy pośmiertnej (Cappella Paolina) w bazylice Santa Maria Maggiore.