Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Antinous (ok. 110–130) – młodzieniec, dla którego cesarz stracił rozum

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Antonin Pius (86–161) – gospodarz bogobojny, rozsądny i sprawiedliwy

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Domicjan (51–96) - wielki budowniczy i znienawidzony przez senat despota

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Hadrian (76–138) – podróżnik i miłośnik kultury greckiej

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Honoriusz (384–423) – ten, który pozwolił na zrabowanie Rzymu

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Karakalla (188–217) – brutalny wariat czy ofiara propagandy?

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Kommodus (161–192) – nieszczęsny syn wielkiego ojca

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Maksencjusz (278–312) – ciemiężca czy ofiara czarnej legendy

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Marek Aureliusz (121–180)– filozof na cesarskim tronie

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Nerwa (30–98) – władca roztropny, łagodny i mądry

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Romulus Augustulus (ok. 463–ok. 536) – ostatni cesarz imperium zachodniego i ... nic więcej

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Septymiusz Sewer (145–211) – ten, który z armii uczynił wiodącą siłę w państwie

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Teodozjusz Wielki (347–395) – ten, który z imperium romanum stworzył imperium christianum

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Trajan (53–117) – rzymski władca idealny: waleczny, szczodry i z senatem dobrze żyjący

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Tytus (39–81) – pogromca Jerozolimy i kochanek Bereniki

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarz Walentynian III (419–455) – żałosny bunt lekceważonego władcy

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarzowa Domicja Longina (53?–128?) – szanowana i potępiana, czyli los żony ostatniego Flawiusza

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarzowa Helena – od karczmarki do świętej, czyli jak rodzą się legendy

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Cesarzowa Julia Domna (150/160? – 217) - ambitna władczyni i nieszczęśliwa matka

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Galla Placydia (390–450) – niezwykła kobieta, warta tyle, co kilka ton zboża

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Honoria (418–455?) – emancypantka czy narzędzie politycznych kalkulacji?

Cesarze rzymscy i ich otoczenie

Konstantyna – cesarska córka i enigmatyczna święta

Wenus przykucnięta – podglądana od dwóch tysięcy lat

Nowości
Nowości

Wenus przykucnięta – podglądana od dwóch tysięcy lat

Gdy w wędrówce po muzealnych salach rzymskiego Palazzo Massimo dotrzemy do tego miejsca, możemy mieć wrażenie, że wstąpiliśmy w krąg antycznych bogów i herosów, z których każdy pragnie zwrócić naszą uwagę, zatrzymać nas, opowiedzieć swoją historię. Znajdujemy się wśród śnieżnobiałych posągów, które niczym aktorzy odgrywają sobie tylko wiadome role. Możemy oglądać je ze wszystkich stron i w zachwycie podziwiać ich zaklęte w kamień piękne ciała i wytworne gesty. Tam właśnie dojrzymy przykucniętą Afrodytę, jakby zaskoczoną naszym przybyciem....

Zobacz więcej

Nagi Chrystus Michała Anioła – w cudowny sposób zduplikowany

Nowości
Nowości

Nagi Chrystus Michała Anioła – w cudowny sposób zduplikowany

Tak, istnieją cuda, gdyż tak można nazwać zdarzenie, do jakiego doszło ponad dwadzieścia lat temu za sprawą dwóch włoskich historyczek sztuki. W zakrystii kościoła San Vincenzo Martire w prowincjonalnym miasteczku Bassano Romano, oddalonym siedemdziesiąt dwa kilometry od Rzymu, odkryły one coś, co wzbudziło prawdziwą euforię – posąg, uważany dotąd za kreację nieznanego barokowego rzeźbiarza, objawił się jako zapomniane dzieło Michała Anioła.

Zobacz więcej

Święta Rodzina ze św. Elżbietą i małym Janem Chrzcicielem – rodzinne spotkanie z aniołem w tle

Nowości
Nowości

Święta Rodzina ze św. Elżbietą i małym Janem Chrzcicielem – rodzinne spotkanie z aniołem w tle

Małżonkowie Maria i Józef pochylają się nad swym synem w pobożnej adoracji, ciotka Marii – Elżbieta (również młoda matka) – klęczy, podtrzymując swego synka Jana, któremu przypadnie w przyszłości przydomek „Chrzciciel”, i jednocześnie delikatnie obejmuje swojego malutkiego krewnego – Jezusa. Ten jedną rączką błogosławi swego dalekiego kuzyna, drugą zaś ostrożnie dotyka gołębia, którego Jan mu podaje. Grupie towarzyszy stojący w tle anioł, ale oko widza koncentruje się na znajdującej się na pierwszym planie kołysce. Wzbudziła ona tak wie...

Zobacz więcej