Krnąbni, wrodzy i grzeszni

Krnąbni, wrodzy i grzeszni

Alaryk (370–411) – odwet lekceważonego sojusznika, czyli cios wymierzony w samo serce imperium

Krnąbni, wrodzy i grzeszni

Attyla (ok. 400–453) – boski bicz i postrach Rzymu, postać między mitem a faktem

Krnąbni, wrodzy i grzeszni

Galileusz (1564–1642) – ten, który ośmielił się szydzić z papieża

Krnąbni, wrodzy i grzeszni

Genzeryk (ok. 390–477) – Wandal, który rzucił Rzym na kolana

Krnąbni, wrodzy i grzeszni

Giordano Bruno (1548–1600) – długie życie po życiu męczennika myśli niepokornej

Krnąbni, wrodzy i grzeszni

Liutprand z Cremony (920? – 972?) – kronikarz złośliwy, tendencyjny i stronniczy

Krnąbni, wrodzy i grzeszni

Pietro Aretino (1492–1556) – ojciec dziennikarstwa brukowego i literackiej pornografii

Żebrak – bohater do zbawienia nieodzowny

Nowości
Nowości

Żebrak – bohater do zbawienia nieodzowny

W jednej z sal Galerii Borghese zobaczymy obraz ze wszech miar oryginalny i jakby odbiegający od innych eleganckich płócien i dekoracji tego wspaniałego rzymskiego przybytku sztuki. Twórca galerii – kardynał i papieski nepot Scipione Borghese – nie był kolekcjonerem wyrafinowanym, jak Francesco Maria del Monte czy Vincenzo Giustiniani. Nie miał ambicji rozumienia sztuki i nie była ona przedmiotem jego rozważań czy dogłębnych analiz. Tym bardziej dziwić może obecność w jego zbiorach obrazu niemalże monochromatycznego, ukazującego wyłaniającą się z ciemnego tła pojedync...

Zobacz więcej

Maria Egipcjanka – pustelniczka i skuszona uwodzicielka

Nowości
Nowości

Maria Egipcjanka – pustelniczka i skuszona uwodzicielka

Stara, wychudzona kobieta o ciemnej, spalonej słońcem skórze zakrywa swe ciało siwymi, sięgającymi kolan (albo kostek) włosami. Bywa przedstawiana samotnie albo w towarzystwie starca, a jej nieodzownymi atrybutami są czaszka i bochenek, bądź trzy bochenki chleba. Kim była ta święta Kościołów katolickiego, prawosławnego, koptyjskiego i ormiańskiego i skąd tak odważny pomysł na eksponowanie jej zmarszczonego, nagiego, ale przede wszystkim starczego ciała?

Zobacz więcej

Tituli – pierwsze miejsca kultu chrześcijańskiego

Nowości
Nowości

Tituli – pierwsze miejsca kultu chrześcijańskiego

Badaczom sztuki wczesnochrześcijańskiej nie udało się do tej pory odnaleźć w Rzymie żadnej budowli o charakterze eklezjastycznym (kościoła), która pochodziłaby z czasów poprzedzających panowanie cesarza Konstantyna Wielkiego. Trudno się temu dziwić, skoro kult ten był wtedy zakazany. Warto jednak zaznaczyć, że i przed Konstantynem zdarzały się okresy względnej tolerancji dla wyznawców Chrystusa. Gdzie zatem przez trzy pierwsze wieki chrześcijanie się spotykali, modlili i celebrowali msze – bo przecież nie w katakumbach?

Zobacz więcej