Papież Hipolit (ok. 170–235) – nadgorliwy święty rygorysta
W odróżnieniu od nich Hipolit był przedstawicielem rygorystycznej i nieugiętej linii w postępowaniu z wiernymi, którzy w czasie wcześniejszych prześladowań chrześcijan wyparli się wiary, albo tych, którzy dopuszczali się grzechów ciężkich, jak cudzołóstwo czy zabójstwo. Równie nieprzejednana była jego postawa wobec swobodnego życia seksualnego chrześcijanek – nie zezwalał on na związki seksualne kobiet niezamężnych, jak również ich ślub z niewolnikami. Nieugiętość Hipolita, mająca na celu wyrzucenie takich grzeszników poza gminy chrześcijańskie, zyskała mu wielu zwolenników, ale też wrogów. Z tego powodu założył on odrębną gminę poza Rzymem (w Porto), a przez grono swoich sympatyków został obwołany antypapieżem. W ten sposób od 217 roku w Kościele rzymskim zapanowała schizma, prowadząca do ciągłych zamieszek i starć w gronie samych chrześcijan: zwolenników oficjalnej, mniej kategorycznej, papieskiej linii z jednej strony i zwolenników Hipolita z drugiej.
Aby położyć kres rozruchom i przelewowi krwi, ówczesny cesarz Maksymin Trak nakazał wygnanie w 235 roku obu konkurentów – ówczesnego papieża Poncjana i antypapieża Hipolita i skazanie ich na przymusowe roboty na Sardynii. Praca w kamieniołomie pogodziła obu papieży, ale wycieńczenie fizyczne przyniosło ich rychłą śmierć, co pozwoliło Kościołowi uznać ich za świętych męczenników. Ich ciała przewieziono do Rzymu, ale nie spoczęły w jednym miejscu. Hipolit złożony został na cmentarzu przy via Tiburtina. Z czasem jego doczesne szczątki przeniesiono jednak do kościoła San Silvestro in Capite. Kroniki wspominają też o dalszej translokacji relikwii – do kościoła Santi Quattro Coronati, jak również bazyliki św. Wawrzyńca za Murami (San Lorenzo fuori le mura), co w przypadku tej ostatniej potwierdzałaby zachowana w jej absydzie mozaika z przedstawieniem świętego antypapieża.
Już w IV wieku Hipolit stał się patronem ludzi dotkniętych słabością ciała. Jego wizerunki w Rzymie są jednak nader nieliczne – na ogół przedstawiano go jako siedzącego mędrca z księgą, co odnosi się do stworzonych przez niego dzieł teologicznych (w większości zaginionych). Należy też przyznać, że jego postać była niełatwa do popularyzacji. Pomimo późniejszego pojednania z prawomocnym papieżem i kanonizacji owiana była bowiem trudną do wytłumaczenia aurą niesubordynacji i schizmy. Być może dlatego jego imię zlało się z czasem z innym męczennikiem, jak się wydaje bliższym samym rzymianom – Hipolitem – strażnikiem więziennym i neofitą, nawróconym przez diakona Wawrzyńca w podziemiu swego domu. Miejsce pochówku św. Wawrzyńca znajdowało się niedaleko grobu Hipolita antypapieża i być może to dało asumpt do powstania barwnej postaci św. Hipolita – patrona koni i strażników więziennych.
O Hipolicie teologu przypomniano sobie w Rzymie wiele wieków później. Ciekawą, dedykowaną mu świątynię (Sant’Ippolito) odnajdziemy w oddalonej od centrum Rzymu dzielnicy Nomentano (viale delle Provincie), w niedalekiej odległości od katakumb, w których początkowo spoczęło ciało antypapieża Hipolita. Nie można nie zwrócić na nią uwagi, gdyż niezwykle surowa bryła i całkowicie pozbawiona dekoracji ceglana, monumentalna fasada przyciągają wzrok. Kościół powstał w 1934 roku i jest przykładem poszukiwania nowego stylu w architekturze. Jej autorem był Clemente Busiri Vici, twórca kilku innych ascetycznych, surowych kościołów powstałych w mieście nad Tybrem w czasach rządów Benito Mussoliniego. Dzielnica była sztandarowym przykładem nowego budownictwa mieszkalnego powstającego pod patronatem Duce, a wspomniany kościół, którego zleceniodawcą był papież Pius XI, stanowić miał jej duchowe centrum. We wnętrzu nie ma jednak zbyt wielu dzieł poświęconych Hipolitowi oprócz fresku absydy z 1950 roku przedstawiającego Glorię św. Hipolita.
Może zainteresuje Cię również
Święty Hipolit (Sant’Ippolito) – neofita i patron strażników więziennych
Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO), informujemy
Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest firma:
Econ-sk GmbH,
Billbrookdeich 103,
22113 Hamburg,
Niemcy
Przetwarzanie Pani/Pana danych osobowych będzie się odbywać na podstawie art. 6 RODO i w celu marketingowym Administrator powołuje się na prawnie uzasadniony interes, którym jest zbieranie danych statystycznych i analizowanie ruchu na stronie internetowej.
Podanie danych osobowych na stronie internetowej http://roma-nonpertutti.com/ jest dobrowolne. Podstawą przetwarzania danych jest moja zgoda. Mam wpływ na przeglądarkę internetową i jej ustawienia. Odbiorcami danych osobowych mogą być Google, Facebook, Call Page, Tawk. Mam prawo wycofania zgody w dowolnym momencie poprzez zmianę ustawień w przeglądarce. Dane osobowe będą przetwarzane i przechowywane w zależności od okresu używania technologii. Mam prawo zażądania od administratora dostępu do moich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania tych danych, a także prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego. Profilowanie używane jest w Google Analytics, Google AdWords, Facebook Pixel. W sytuacji wniesienia sprzeciwu wobec profilowania, prosimy zoptymalizować odpowiednio przeglądarkę.
Pani/Pana dane osobowe będą przechowywane przez okres od 30 dni do 5 lat do czasu wykorzystywania możliwości marketingowych i analizy danych potrzebnych do prowadzenia działalności gospodarczej.
Posiada Pani/Pan prawo dostępu do treści swoich danych osobowych, prawo do ich sprostowania, usunięcia, jak i również prawo do ograniczenia ich przetwarzania/ prawo do cofnięcia zgody, prawo do przenoszenia danych, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania Pani/Pana danych osobowych. Przysługuje Pani/Panu prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego, jeśli Pani/Pana zdaniem, przetwarzanie danych osobowych Pani/Pana – narusza przepisy unijnego rozporządzenia RODO.