Papież Innocenty XII (1615–1700) – przykładny pasterz i promotor kastratów

Nagrobek papieża Innocentego XII, fragment, bazylika San Pietro in Vaticano

Nagrobek papieża Innocentego XII, fragment, bazylika San Pietro in Vaticano

W atmosferze upalnego, dusznego lata, po ponad pięciu miesiącach konklawe, w lipcu 1691 roku wybrano nowego papieża. Zapamiętany on zostanie jako skromny, troszczący się o mieszkańców Rzymu pasterz, dla których stwarzał przytułki i szpitale, jak również ten, który zniszczył uświęcony wielowiekową tradycją nepotyzm. Zaraz bowiem po intronizacji Innocenty XII wydał dekret, w którym jasno określił, że papież może powołać do Świętego Kolegium Kardynalskiego tylko jednego krewnego i z góry określił wysokość jego dochodów. Ograniczył symonię, czyli dochodową sprzedaż papieskich urzędów, i starał się zmniejszyć wydatki papieskiego dworu. Zreformował sądownictwo, był też fundatorem kilku obiektów i budowli, ale nie zaprzątały one jego myśli. Te oddane były sprawie ważniejszej – obyczajowej poprawności.
Nagrobek papieża Innocentego XII, fragment, bazylika San Pietro in Vaticano
Nagrobek papieża Innocentego XII, fragment, bazylika San Pietro in Vaticano
Nagrobek papieża Innocentego XII, bazylika San Pietro in Vaticano
Nagrobek papieża Innocentego XII, fragment ukazujący personifikację cnót - Sprawiedliwości i Miłosierdzia, bazylika San Pietro in Vaticano
Nagrobek królowej Krystyny szwedzkiej, bazylika San Pietro in Vaticano
Palazzo Montecitorio na Piazza di Monte Citorio
W atmosferze upalnego, dusznego lata, po ponad pięciu miesiącach konklawe, w lipcu 1691 roku wybrano nowego papieża. Zapamiętany on zostanie jako skromny, troszczący się o mieszkańców Rzymu pasterz, dla których stwarzał przytułki i szpitale, jak również ten, który zniszczył uświęcony wielowiekową tradycją nepotyzm. Zaraz bowiem po intronizacji Innocenty XII wydał dekret, w którym jasno określił, że papież może powołać do Świętego Kolegium Kardynalskiego tylko jednego krewnego i z góry określił wysokość jego dochodów. Ograniczył symonię, czyli dochodową sprzedaż papieskich urzędów, i starał się zmniejszyć wydatki papieskiego dworu. Zreformował sądownictwo, był też fundatorem kilku obiektów i budowli, ale nie zaprzątały one jego myśli. Te oddane były sprawie ważniejszej – obyczajowej poprawności.
      Nagrobek papieża Innocentego
      XII, bazylika San Pietro in Vaticano

W tym względzie papież był kontynuatorem dzieła swego poprzednika, Innocentego XI. Podobnie jak on walczył (bezskutecznie zresztą) z hazardem, w tym z popularną podówczas loterią i grą w karty; do minimum ograniczył też cieszące się wielką popularnością zabawy karnawałowe. Dbał o morale kobiet, zachęcając je do zakrywania dekoltów, zabronił im też uczęszczania do teatru oraz występów w nim. Ich role mieli od tej pory przejąć kastraciDyscyplinę pragnął zaprowadzić też w zakonach męskich, ale spotkało się to z dużym oporem.

Pochowany został w bazylice św. Piotra (San Pietro in Vaticano). Jego nagrobek, będący dalekim echem monumentalnych pomników jego poprzedników, stworzony został przez Filippo della Valle. Brak miejsca i wyniesienie nagrobka wysoko ponad otwór drzwiowy spowodowały ścieśnienie kompozycji i nie najlepszą perspektywę. Papieżowi, przedstawionemu w geście błogosławienia, towarzyszą dwie alegoryczne postacie: Miłosierdzia (z odkrytym biustem) i Sprawiedliwości – w tym wypadku rzeźba w pełni odpowiada przymiotom charakteru zmarłego.

Obiekty i budowle powstałe z inicjatywy Innocentego XII:

  • Pomnik nagrobny królowej szwedzkiej Krystyny Wazówny w bazylice San Pietro in Vaticano
  • Szpital San Michele obok pałacu na Lateranie
  • Dokończenie budowy Palazzo Montecitorio (wcześniej Curia Innocenziana) (1695)
  • Palazzo della Dogana