Artyści
Alessandro Algardi (1598–1654) – niedoceniony mistrz sztuki barokowej
Andrea Pozzo (1642–1709) – mistrz malarskiej iluzji
Andrea Sansovino (ok. 1467–1529) – ten, który umiał ożywić zmarłych
Annibale Carracci (1560–1609) - prostolinijny odludek w świecie rzymskiego splendoru
Antiveduto Grammatica (1571–1626) – specjalista od głów o nietuzinkowym imieniu
Antoniazzo Romano (1430? – 1512?) – wybitny podglądacz wielkich mistrzów
Antonio Canova (1757–1822) - przez współczesnych wychwalany, przez potomnych lekceważony
Antonio Raggi (1624–1686) – drugie ręce mistrza Berniniego
Armando Brasini (1879–1965) – kreator architektury bombastycznie udrapowanej
Artemisia Gentileschi (1593–1653) – malarka niekobieca, poniżona i zapomniana na stulecia
Baciccio (1639–1709) – twórca nieba i piekła na ziemi
Bartolomeo Ammannati (1511–1592) – początki świetnej kariery wielkiego włoskiego manierysty
Bronzino (1503–1572) – wysubtelniony, wyrafinowany i tajemniczy
Camillo Rusconi (1658–1728) – mało znany geniusz przełomu wieków
Caravaggio (1571–1610) - subtelny interpretator Biblii i pospolity przestępca
Carlo Maderno (1556–1629) – architekt rozchwytywany, pracowity i utalentowany
Carlo Maratti (1625–1713) – znakomity portrecista i ojciec równie znakomitej córki
Carlo Rainaldi (1611–1691) – architekt o zamiłowaniu do muzyki
Carlo Saraceni (1579–1620) – twórca między weryzmem a idealizmem
Cosimo Fancelli (1618–1688), wielki, acz drugorzędny mistrz rzymskiego baroku
Daniele da Volterra (1509–1566) – skazany na wielowiekowe pośmiewisko
Dirck van Baburen (ok. 1592|93–1624) – krótkie, intensywne życie caravaggionisty z Północy
Domenichino (1581–1641) - rzymski wzlot i neapolitański upadek małego Dominika
Domenico Fontana (1543–1607) - wybitny architekt przedsiębiorczego papieża
Domenico Guidi (1625–1701) - czyli Bernini we francuskim stylu
Donato Bramante (1444–1514) – sławetny burzyciel, który zmienił oblicze Rzymu
Ercole Ferrata (1610–1686) - naśladowca o nieprzeciętnym talencie
Francesco Borromini (1599–1667) – nieufny melancholik i ekstrawagancki architekt
Francesco Cavallini (1640–1703) - rzeźbiarz girland i rozkołysanych świętych
Francesco Mochi (1580–1654) – odsunięty, zapomniany, niepocieszony
Gerrit (Gerard) van Honthorst (1590–1656) – wstrzemięźliwy malarz nokturnowy
Giacomo della Porta (1533–1602) - autor rzymskich fontann i najsłynniejszej fasady w dziejach sztuki
Gian Lorenzo Bernini (1599–1680) – porywczy, arogancki i genialny ulubieniec papieży
Giovanni Battista Maini (1690–1752) – elegancja późnego baroku
Giovanni Lanfranco (1582–1647) – malarz Kościoła triumfującego
Giuliano Finelli (1602–1653) - rzeźbiarz koronek, listków i kołnierzyków, ale nie tylko
Giuseppe Cesari (1568–1640) – ongiś rozchwytywany, dziś zapomniany ulubieniec papieży
Guercino (1591–1666) – krótka kariera papieskiego wybrańca w Rzymie
Guido Reni (1575–1642) – hazardzista o subtelnych manierach
Jacopo Sansovino (1486–1570) – w Rzymie niedoceniony, w Wenecji rozsławiony
Luigi Moretti (1907–1973) – architekt racjonalista, faszysta i postmodernista
Marcello Piacentini (1881–1960) – wychwalany i krytykowany kreator Rzymu doby faszyzmu
Melozzo da Forlì (1438–1494) – ten, który wprowadził do Rzymu delikatny powiew renesansu
Michał Anioł (1475–1564), malarz z przymusu – boski, acz nieszczęśliwy
Onorio Longhi (1568–1619) – artysta wagabunda
Orazio Borgianni (1578–1616) – melancholik o intelektualnych ambicjach i wybuchowym charakterze
Orazio Gentileschi (1563–1639) – intymny realista ze skłonnością do awanturnictwa
Pierre Le Gros (1666–1719) – wspaniała rzymska kariera dramatycznie przerwana
Pietro Bracci (1700–1773) - mistrz elegancji i teatralnych gestów
Pietro da Cortona (1596–1669) – wirtuoz od glorii, triumfów i apoteoz wszelakiego rodzaju
Pinturicchio (1454–1513) – kreator fabuły prostej i pełnej wdzięku
Rafael (1483–1520) – przedwcześnie zmarły geniusz renesansu
Simone Vouet (1590–1649) – rozmach, blask i bogactwo baroku
Stefano Maderno (okoł. 1570–1636) – twórca słynny z jednego posągu
Trophime Bigot (1597–1650) – tajemniczy mistrz świecowego blasku
Nadzy herosi czy bezskrzydli aniołowie – zagadkowi młodzieńcy ze sklepienia Kaplicy Sykstyńskiej
NowościNadzy herosi czy bezskrzydli aniołowie – zagadkowi młodzieńcy ze sklepienia Kaplicy Sykstyńskiej
Wpatrując się w mnogość i ogrom malowideł na sklepieniu Kaplicy Sykstyńskiej, z mozołem przechodzimy od sceny do sceny, od jednej postaci do drugiej i z pewnym trudem koncentrujemy się na najważniejszych opowieściach umieszczonych w samym centrum tego genialnego dzieła. Ukazują one dziewięć scen ze starotestamentowej Księgi Rodzaju: początek świata, powstanie człowieka, jego upadek, aż po przedstawienie tzw. opilstwa Noego. Każdą z nich okalają i dopełniają figury nagich młodzieńców, stanowiące integralną część kolejnych paneli. Od reszty malowideł sceny te oddziela iluzjonistyczny gzym...
Zobacz więcejDawid z głową Goliata – przejmujące wołanie o pomoc boskich i ziemskich sił
NowościDawid z głową Goliata – przejmujące wołanie o pomoc boskich i ziemskich sił
Wyjęty spod prawa, ścigany i skazany na śmierć zbieg Caravaggio ponownie ucieka, tym razem od zemsty rycerzy maltańskich. Maluje obraz dla kardynała Scipione Borghesego, w nadziei że ten ujmie się za nim i wyjedna łaskę u swego wuja, papieża Pawła V. Powstałe płótno jest jednak czymś więcej niż tylko darem-łapówką dla wielkiego miłośnika sztuki. To rozliczenie z samym sobą, świadectwo ekspiacji i skruchy, ale też wyraz głębokiego cierpienia, strachu, a może wręcz bólu istnienia. Czy malując je, artysta czuł, że dane mu będzie pożyć jeszcze tylko kilka miesięcy, że kary nie...
Zobacz więcejPapież Mikołaj IV (1227–1292) – papież średniowiecznych misji
NowościPapież Mikołaj IV (1227–1292) – papież średniowiecznych misji
Wybór nowego papieża nigdy nie był sprawą prostą. Spotkania kardynałów, od momentu gdy to oni zajmowali się tą ważną elekcją, trwały często długo, albo nawet bardzo długo, i związane były z praktykami, które niewiele miały wspólnego z ingerencją Ducha Świętego. Towarzyszyły im rozgrywki polityczne, które szły w parze z przekupstwami, szantażami i walkami zwaśnionych koterii. Nowo wybrani pontifeksi odmawiali też czasem przyjęcia tiary. Nie inaczej było w przypadku Hieronima Mascia, który zdecydował się na nią dopiero w drugim podejściu.
Zobacz więcej Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO), informujemy, że Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest firma: Econ-sk GmbH, Billbrookdeich 103, 22113 Hamburg, Niemcy
Przetwarzanie Pani/Pana danych osobowych będzie się odbywać na podstawie art. 6 RODO i w celu marketingowym Administrator powołuje się na prawnie uzasadniony interes, którym jest zbieranie danych statystycznych i analizowanie ruchu na stronie internetowej. Podanie danych osobowych na stronie internetowej http://roma-nonpertutti.com/ jest dobrowolne.