Rzeźbiarze

Rzeźbiarze

Alessandro Algardi (1598–1654) – niedoceniony mistrz sztuki barokowej

Rzeźbiarze

Andrea Sansovino (ok. 1467–1529) – ten, który umiał ożywić zmarłych

Rzeźbiarze

Antonio Canova (1757–1822) - przez współczesnych wychwalany, przez potomnych lekceważony

Rzeźbiarze

Antonio Raggi (1624–1686) – drugie ręce mistrza Berniniego

Rzeźbiarze

Bartolomeo Ammannati (1511–1592) – początki świetnej kariery wielkiego włoskiego manierysty

Rzeźbiarze

Camillo Rusconi (1658–1728) – mało znany geniusz przełomu wieków

Rzeźbiarze

Cosimo Fancelli (1618–1688), wielki, acz drugorzędny mistrz rzymskiego baroku

Rzeźbiarze

Domenico Guidi (1625–1701) - czyli Bernini we francuskim stylu

Rzeźbiarze

Ercole Ferrata (1610–1686) - naśladowca o nieprzeciętnym talencie

Rzeźbiarze

Francesco Cavallini (1640–1703) - rzeźbiarz girland i rozkołysanych świętych

Rzeźbiarze

Francesco Mochi (1580–1654) – odsunięty, zapomniany, niepocieszony

Rzeźbiarze

Gian Lorenzo Bernini (1599–1680) – porywczy, arogancki i genialny ulubieniec papieży

Rzeźbiarze

Giovanni Battista Maini (1690–1752) – elegancja późnego baroku

Rzeźbiarze

Giuliano Finelli (1602–1653) - rzeźbiarz koronek, listków i kołnierzyków, ale nie tylko

Rzeźbiarze

Jacopo Sansovino (1486–1570) – w Rzymie niedoceniony, w Wenecji rozsławiony

Rzeźbiarze

Michał Anioł (1475–1564), malarz z przymusu – boski, acz nieszczęśliwy

Rzeźbiarze

Pierre Le Gros (1666–1719) – wspaniała rzymska kariera dramatycznie przerwana

Rzeźbiarze

Pietro Bracci (1700–1773) - mistrz elegancji i teatralnych gestów

Rzeźbiarze

Stefano Maderno (okoł. 1570–1636) – twórca słynny z jednego posągu

Tryptyk Giotta – między propagandą, pomnikiem a religijnym uniesieniem

Nowości
Nowości

Tryptyk Giotta – między propagandą, pomnikiem a religijnym uniesieniem

Sławny malarz Giotto di Bondone (ok. 1267–1337) otrzymał zadanie szczególne. Kardynał Giacomo Caetani Stefaneschi powierzył mu pracę nad tryptykiem, który miał ozdobić wielki ołtarz bazyliki Świętego Piotra w Rzymie. Trzy jego skrzydła były widoczne dla wiernych zgromadzonych we wnętrzu świątyni, natomiast ich rewersy zwrócone zostały w stronę ulokowanego w absydzie tronu biskupiego. Malarz był u szczytu swej popularności, a na swoim koncie miał już budzące powszechny podziw swoim naturalnym pięknem i realizmem freski w Asyżu (bazylika św. Franciszka) i Padwie (kapli...

Zobacz więcej

Turystyka wystawowa czy święto sztuki? „Caravaggio 2025” – sprawozdanie bardzo osobiste

Nowości
Nowości

Turystyka wystawowa czy święto sztuki? „Caravaggio 2025” – sprawozdanie bardzo osobiste

Gdy trzy dni przed przyjazdem do Rzymu przechadzałam się po salach wielkiej galerii malarstwa w Museo di Capodimonte w Neapolu, nie mogłam uwierzyć własnym oczom. W wielu salach byłam sama albo napotykałam w nich jedynie pojedynczych wielbicieli sztuki. Botticelli, Masaccio, Breugel, Rafael, Tycjan, a przede wszystkim moi ulubieni caravaggioniści, na czele ze wspaniałym Riberą, odkrywali przede mną swoje niezwykłe wizje, a ja mogłam napatrzeć się na ich obrazy do woli, pod każdym kątem, od dołu i z dowolnej odległości. Przyciągali i wabili mnie do siebie już z daleka, obiecując ucztę, w kt&oac...

Zobacz więcej

Ukrzyżowanie świętego Piotra (tryptyk Stefaneschi) – wielki krok ku nowej sztuce

Nowości
Nowości

Ukrzyżowanie świętego Piotra (tryptyk Stefaneschi) – wielki krok ku nowej sztuce

W centrum kompozycji, na złotym tle, widzimy ukrzyżowanego świętego Piotra. Żelazne gwoździe przebijają jego dłonie, podobnie jak przymocowane do krótkiej poprzecznej belki stopy. Wyprężone ciało męczennika wisi głową w dół wysoko nad sylwetkami zebranych wokół świadków wydarzenia. Wiemy, że skazany na kaźń apostoł tak właśnie pragnął zginąć – w inny sposób niż jego Pan, co miało wyrażać jego uniżenie i pokorę. Nas jednak szczególnie zainteresują uwiecznione na obrazie dziwne, antyczne budowle.

Zobacz więcej