Żebrak – bohater do zbawienia nieodzowny

W jednej z sal Galerii Borghese zobaczymy obraz ze wszech miar oryginalny i jakby odbiegający od innych eleganckich płócien i dekoracji tego wspaniałego rzymskiego przybytku sztuki. Twórca galerii – kardynał i papieski nepot Scipione Borghese – nie był kolekcjonerem wyrafinowanym, jak Francesco Maria del Monte czy Vincenzo Giustiniani. Nie miał ambicji rozumienia sztuki i nie była ona przedmiotem jego rozważań czy dogłębnych analiz. Tym bardziej dziwić może obecność w jego zbiorach obrazu niemalże monochromatycznego, ukazującego wyłaniającą się z ciemnego tła pojedync...

Maria Egipcjanka – pustelniczka i skuszona uwodzicielka

Stara, wychudzona kobieta o ciemnej, spalonej słońcem skórze zakrywa swe ciało siwymi, sięgającymi kolan (albo kostek) włosami. Bywa przedstawiana samotnie albo w towarzystwie starca, a jej nieodzownymi atrybutami są czaszka i bochenek, bądź trzy bochenki chleba. Kim była ta święta Kościołów katolickiego, prawosławnego, koptyjskiego i ormiańskiego i skąd tak odważny pomysł na eksponowanie jej zmarszczonego, nagiego, ale przede wszystkim starczego ciała?

Tituli – pierwsze miejsca kultu chrześcijańskiego

Badaczom sztuki wczesnochrześcijańskiej nie udało się do tej pory odnaleźć w Rzymie żadnej budowli o charakterze eklezjastycznym (kościoła), która pochodziłaby z czasów poprzedzających panowanie cesarza Konstantyna Wielkiego. Trudno się temu dziwić, skoro kult ten był wtedy zakazany. Warto jednak zaznaczyć, że i przed Konstantynem zdarzały się okresy względnej tolerancji dla wyznawców Chrystusa. Gdzie zatem przez trzy pierwsze wieki chrześcijanie się spotykali, modlili i celebrowali msze – bo przecież nie w katakumbach?