Rzeźbiarze
Alessandro Algardi (1598–1654) – niedoceniony mistrz sztuki barokowej
Andrea Sansovino (ok. 1467–1529) – ten, który umiał ożywić zmarłych
Antonio Canova (1757–1822) - przez współczesnych wychwalany, przez potomnych lekceważony
Antonio Raggi (1624–1686) – drugie ręce mistrza Berniniego
Bartolomeo Ammannati (1511–1592) – początki świetnej kariery wielkiego włoskiego manierysty
Camillo Rusconi (1658–1728) – mało znany geniusz przełomu wieków
Cosimo Fancelli (1618–1688), wielki, acz drugorzędny mistrz rzymskiego baroku
Domenico Guidi (1625–1701) - czyli Bernini we francuskim stylu
Ercole Ferrata (1610–1686) - naśladowca o nieprzeciętnym talencie
Francesco Cavallini (1640–1703) - rzeźbiarz girland i rozkołysanych świętych
Francesco Mochi (1580–1654) – odsunięty, zapomniany, niepocieszony
Gian Lorenzo Bernini (1599–1680) – porywczy, arogancki i genialny ulubieniec papieży
Giovanni Battista Maini (1690–1752) – elegancja późnego baroku
Giuliano Finelli (1602–1653) - rzeźbiarz koronek, listków i kołnierzyków, ale nie tylko
Jacopo Sansovino (1486–1570) – w Rzymie niedoceniony, w Wenecji rozsławiony
Michał Anioł (1475–1564), malarz z przymusu – boski, acz nieszczęśliwy
Pierre Le Gros (1666–1719) – wspaniała rzymska kariera dramatycznie przerwana
Pietro Bracci (1700–1773) - mistrz elegancji i teatralnych gestów
Stefano Maderno (okoł. 1570–1636) – twórca słynny z jednego posągu
Papież Leon IV (790–855) – pogromca Saracenów
NowościPapież Leon IV (790–855) – pogromca Saracenów
Wśród problemów, z którymi przyszło się mierzyć biskupom Rzymu wczesnego średniowiecza, napady Saracenów, czyli koczowniczych plemion arabskich i berberyjskich zamieszkujących północną Afrykę, należały do tych największych. Stawić im czoła musiał także Leon IV – z pochodzenia Longobard, benedyktyński zakonnik, który w 847 roku – głosami duchownych, rzymskiego ludu i patrycjuszowskich rodów – został wybrany na nowego papieża. Pamięć o ataku niewiernych na miasto, do którego doszło za pontyfikatu dopiero co zmarłego papież...
Zobacz więcejZaparcie się świętego Piotra – między sacrum a profanum
NowościZaparcie się świętego Piotra – między sacrum a profanum
Młody Hiszpan przybywa do Rzymu i z całą młodzieńczą dezynwolturą zanurza się w artystyczne, kosmopolityczne życie miasta. Nawiązuje kontakty z innymi młodymi artystami, którzy podobnie jak on poszukują pracy i rozrywki. Zyskuje znaczących zleceniodawców, gdyż wydaje się posiadać nietuzinkowy talent i umiejętność „naśladowania” stylu artysty najbardziej w tym czasie podziwianego – Caravaggia. Doskonały tego wyraz daje, malując w końcowym okresie swego pobytu w Rzymie obraz Zaparcie się świętego Piotra.
Zobacz więcejJusepe de Ribera (1591–1652) – mały Hiszpan, wielki malarz
NowościJusepe de Ribera (1591–1652) – mały Hiszpan, wielki malarz
Artysta urodził się w rodzinie szewca, w leżącym opodal Walencji miasteczku Xàtiva. Niewiele wiemy o naukach odebranych przez młodego malarza – być może był uczniem cieszącego się sławą, żyjącego w Walencji Francisca Ribalty. Nieznane są również przyczyny jego emigracji ani czas opuszczenia Hiszpanii. Badacze przypuszczają jedynie, że region Walencji po wyrzuceniu morysków na tyle zubożał, że artysta znalazł się w gronie rzemieślników zmuszonych poszukiwać pracy z dala od rodzinnych stron.
Zobacz więcej Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO), informujemy, że Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest firma: Econ-sk GmbH, Billbrookdeich 103, 22113 Hamburg, Niemcy
Przetwarzanie Pani/Pana danych osobowych będzie się odbywać na podstawie art. 6 RODO i w celu marketingowym Administrator powołuje się na prawnie uzasadniony interes, którym jest zbieranie danych statystycznych i analizowanie ruchu na stronie internetowej. Podanie danych osobowych na stronie internetowej http://roma-nonpertutti.com/ jest dobrowolne.