Dominującym elementem forum była świątynia Wenus Genetrix, bogini-opiekunki rodu Juliuszów, z którego wywodził się Cezar. Obiecał ją ponoć ufundować przed decydującą o panowaniu nad Rzymem bitwą z Pompejuszem Wielkim pod Farsalos. Bitwę Cezar wygrał i obietnicy dotrzymał, a nawet ją rozszerzył o forum, tyle że ono upamiętniać miało bardziej jego imię niż bogini, której zawdzięczał zwycięstwo.  Sama świątynia otrzymała kształt typowy dla rzymskich obiektów tego rodzaju, osadzona była na wysokim podium, miała portyk zdobiony rzędem kolumn i rozległą celą okoloną również kolumnami. W jej absydzie, jak podaje kronikarz Kasjusz Dion, znajdowała się rzeźba bogini i inne posągi, między innymi Kleopatry.

Plac zdobił też pomnik konny zwycięskiego wodza – pogromcy Galów oraz dwie fontanny. Takie wywyższenie Cezara bardzo dyskretnie wydobywa się z cienia czasów republiki, kiedy nie do pomyślenia był jakikolwiek kult jednostki. Stanowi wyznacznik nowej ery – kultu cesarzy, jaki rozwinie się w następnych dekadach, za Oktawiana Augusta jeszcze skromnie, ale z całym przepychem i tendencją do ubóstwienia za kolejnych rzymskich władców. Dyktator Cezar powściągnął ambicje i ograniczył kult własnej postaci do pomnika konnego, ale świątynia poświęcona patronce rodu dawała sygnał, w którym kierunku pójdzie polityka, a wraz z nią rzymska sztuka. 

Cezar nie doczekał się ukończenia świątyni i forum, prace nad nimi zakończono dopiero po jego śmierci w 44 roku p.n.e. 

Forum zostało odnowione za czasów cesarza Trajana, gdy obok stanął inny potężny kompleks (forum Trajana). Dalsza modernizacja miała miejsce za panowania cesarza Dioklecjana.

Zarosłe i zrujnowane w okresie średniowiecza i czasów nowożytnych forum próbował wskrzesić do życia Benito Mussolini, w dużej mierze identyfikujący się z postaciami Cezara i Augusta. Niestety, odkopano tylko jego część, resztę zajęła imponująca via dei Fori Imperiali – szeroka ulica prowadząca od Palazzo Venezia do Koloseum.

Do naszych czasów przetrwały tylko niewielkie pozostałości forum Cezara. Należą do nich trzy kolumny z fragmentem belkowania, trzony kolumn dawnej kolumnady oraz pojedyncze artefakty zebrane w pobliskim muzeum (Museo dei Fori Imperiali – Mercati di Traiano).