Zdobić ją miała postać leżącego w grocie boga mórz (Marforio), którą odkopano w tym czasie na Forum Romanum, a która dzisiaj znajduje się na jednym z dziedzińców Muzeów Kapitolińskich (Musei Capitolini). Figura miała bezpośrednio współgrać ze znajdującą się na środku placu kolumną Marka Aureliusza i tworzyć jednolitą, zwartą kompozycję. Nic jednak nie wyszło z planów della Porty i ostatecznie zdecydowano się na skromną ośmioboczną fontannę o zaokrąglonych bokach, dekorowaną jedynie wstęgami białego marmuru, na których końcach widnieją małe lwie główki.  W środku umieszczono mechanizm, który pozwalał wodzie kaskadowo spływać do basenu otoczonego u nasady boków czterema tryskającymi wodą piramidami. Samą fontannę usytuowano na podeście o pięciu stopniach. Swoją drugą nazwę (Fontana di Portasanta) zawdzięcza materiałowi, z jakiego wykonano samą misę – greckiego, pochodzącego z wyspy Chios, bardzo cenionego wówczas marmuru o różowawym zabarwieniu.

Do zarzuconej koncepcji rzeźbiarskiej powrócono sto lat później – wiele planowano, ale ostatecznie nic nie zrealizowano. Wygląd fontanny zmieniono w czasie modernizacji w 1830 roku, kiedy nadano jej dzisiejszy kształt. Zlikwidowano tryskające wodą piramidy, a dekoracyjną część środkową zamieniono na stosunkowo małą, brązową szalę, z której woda spływa do basenu dolnego. W samej misie natomiast umieszczono na krótszych bokach rzeźby delfinów o splecionych ogonach zasłoniętych jakby muszlami.