Kościoły i kaplice
Kościół Dio Padre Misericordioso – klejnot architektury współczesnej pośród bezdusznego blokowiska
Kościół Il Gesù – skromność przerodzona w przepych, czyli olśniewający salon jezuitów
Kościół Sacro Cuore di Cristo Re, czyli początek nowej ery architektury sakralnej
Kościół San Carlo al Corso – przepych i okazałość dla orędownika ubóstwa
Kościół San Carlo alle Quattro Fontane – zbudowany z nadziei i rozczarowania
Kościół San Giacomo in Augusta – pielgrzymi przybytek dla ducha i ciała
Kościół San Girolamo dei Croati – tu, gdzie Hieronim debatuje i naucza
Kościół San Lorenzo fuori le mura – bazylika pielgrzymia o godnym podziwu pięknie
Kościół San Lorenzo in Fonte – miejsce uwięzienia i cudownego nawrócenia
Kościół San Lorenzo in Lucina – tam, gdzie Jezus z radością ulatuje do nieba
Kościół San Lorenzo in Miranda – święty diakon w pogańskiej świątyni
Kościół San Lorenzo in Piscibus – opustoszały i zmodernizowany, a przecież przejmujący
Kościół San Marcello al Corso – przybytek pięknych pomników nagrobnych
Kościół San Marco – tu, gdzie Wenecjanie pozostawili swój artystyczny ślad
Kościół San Nicola da Tolentino – miejsce, gdzie augustianie rozdawali swe chlebki
Kościół San Nicola in Carcere – kościół wzniesiony na pogańskim kulcie
Kościół San Pietro in Montorio – miejsce artystycznej i religijnej kontemplacji
Kościół San Pietro in Vincoli – pielgrzymka do cudownych kajdan i równie cudownego Mojżesza
Kościół San Rocco – przybytek biednych, chorych i odrzuconych
Kościół San Saba – miejsce duchem średniowiecza przesiąknięte
Kościół San Stefano Protomartire – śladami kultu św. Szczepana w Rzymie
Kościół San Stefano Rotondo – dom Boży światłem i cierpieniem nasączony
Kościół San Vitale – wczesne chrześcijaństwo i jezuicka propaganda przy ruchliwej arterii miejskiej
Kościół Sant’Agata dei Goti – miejsce heretyckich obrządków
Kościół Sant’Agnese fuori le mura – duchowa idylla na obrzeżach miasta
Kościół Sant’Agnese in Agone – teatr zmysłów i mauzoleum pamięci
Kościół Sant’Andrea al Quirinale – najdoskonalsza budowla genialnego Berniniego
Kościół Sant’Andrea Catabarbara – cenny podarunek barbarzyńskiego wodza
Kościół Sant’Andrea della Valle – fundacja pełna przepychu i elegancji
Kościół Sant’Andrea delle Fratte – tu, gdzie pośmiertnie Bernini zmaga się z Borrominim
Kościół Sant’Ignazio di Loyola – przestrzeń iluzji i optycznego złudzenia
Kościół Sant’Ivo alla Sapienza – wyrafinowany dowód architektonicznego geniuszu
Kościół Santa Balbina – oddech antyku z dala od turystycznych szlaków
Kościół Santa Bibiana – oaza sztuki w miejskiej dżungli
Kościół Santa Caterina da Siena a Magnanapoli – powiew sztuki Berniniego
Kościół Santa Cecilia – wczesne średniowiecze w barokowo-rokokowym sosie
Kościół Santa Constanza – mało znana perełka sztuki wczesnochrześcijańskiej
Kościół Santa Maria dei Miracoli – świątynia witająca i strzegąca pielgrzymów
Kościół Santa Maria del Popolo – skarbnica sztuki i mauzoleum rodowej dumy
Kościół Santa Maria della Vittoria – sztuka barokowa w natarciu
Kościół Santa Maria di Loreto – z wizytą u pięknych męczenniczek
Kościół Santa Maria in Aquiro – na tropie naśladowców i kontynuatorów Caravaggia
Kościół Santa Maria in Cappella – średniowiecze na nowo przywrócone
Kościół Santa Maria in Domnica – miejsce, gdzie Maria chwytana jest za stopę
Kościół Santa Maria in Monserrato – miejsce spoczynku dwóch papieży o sławetnej reputacji
Kościół Santa Maria in Montesanto – strażniczka placu, świątynia elegancka, harmonijna i wyważona
Kościół Santa Maria Portae Paradisi – miejsce bramie do raju podobne
Kościół Santa Prisca – świątynia o pogańskich podziemiach i fascynującej chrześcijańskiej patronce
Kościół Santa Pudenziana – spotkanie ze sztuką późnej starożytności
Kościół Santa Sabina – piękno stworzone z kamieni, światła i modlitwy
Kościół Santi Cosma e Damiano – sławny dzięki mozaikom i świętym lekarzom
Kościół Santi Quattro Coronati – tam, gdzie panuje mistyczna aura średniowiecza
Kościół Santissimi Nomi di Gesù e Maria – emocjonujący teatr śmierci w kościelnym wnętrzu
Kardynał Paolo Camillo Sfondrati (1560–1618) – w pogoni za świętością
Kardynał Sfondrati należał do grona najbardziej wpływowych postaci rzymskiego Kościoła przełomu XVI i XVII wieku. W swojej osobie łączył wszystkie dobre i złe cechy tej epoki wzmożonej pobożności i surowości. Będąc papieskim nepotem, przez krótką chwilę miał szansę osiągnąć wszystko, o czym mógł marzyć purpurat tamtych czasów w wymiarze ziemskim, niemniej zadowolić się musiał podrzędną funkcją prezbitera kościoła w biednej dzielnicy Trastevere. I wtedy jego ambicje przekroczyły ziemską sferę.
Zobacz więcejŚwięta Cecylia rozdaje jałmużnę biedakom – opowieść o krnąbrnym rzymskim ludzie
Pierre Polet zapragnął, by jego pośmiertną kaplicę udekorował freskami artysta o pseudonimie Domenichino. W przedsięwzięciu tym nie byłoby nic nadzwyczajnego, gdyby nie jedna z namalowanych scen, która zdumiała i zniesmaczyła wielu oglądających. Co mogło na tyle wstrząsnąć publiką siedemnastowiecznego Rzymu, że malunek ów znalazł się na ustach zarówno wykształconych elit, jak i prostych ludzi? Aby na to odpowiedzieć, musimy uważnie przyjrzeć się dekoracji kaplicy Polet ulokowanej w prawej nawie kościoła San Luigi dei Francesi.
Zobacz więcejPapież Grzegorz XIV (1535–1591) – pobożny, skromny i bezwolny
W wieku zaledwie szesnastu lat przyjął święcenia kapłańskie, w wieku lat dwudziestu pięciu został biskupem Cremony, a mając lat czterdzieści osiem otrzymał kapelusz kardynalski. A wszystko to zawdzięczał głównie znakomitemu, arystokratycznemu pochodzeniu. W momencie powołania na stolec Piotrowy, w 1590 roku, kardynał Sfondrati miał pięćdziesiąt sześć lat. Dziesięć miesięcy później zmarł ku ubolewaniu swojej rodziny, ale też wielu innych osób, które umiały docenić walory tego skromnego, pobożnego, ale też pozbawionego politycznych ambicji następcy świętego Piotra.
Zobacz więcej Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO), informujemy, że Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest firma: Econ-sk GmbH, Billbrookdeich 103, 22113 Hamburg, Niemcy
Przetwarzanie Pani/Pana danych osobowych będzie się odbywać na podstawie art. 6 RODO i w celu marketingowym Administrator powołuje się na prawnie uzasadniony interes, którym jest zbieranie danych statystycznych i analizowanie ruchu na stronie internetowej. Podanie danych osobowych na stronie internetowej http://roma-nonpertutti.com/ jest dobrowolne.
